-Παππούλη, θέλεις να μας
πεις, πώς μας έκανε εμάς τους ανθρώπους ο Θεός;
-Βεβαίως,
Αγγελική μου. Πρώτα ο καλός Θεός μας έκανε όλο τον κόσμο, έκανε τον ουρανό με
τα αστεράκια, τη γη με τα λουλουδάκια, τα δέντρα, τα ζώα, τη θάλασσα με τα
ψαράκια.
Και όλα αυτά τα
έκανε μέσα σε έξι μέρες. Τώρα, πώς μπόρεσε; Είναι Παντοδύναμος, μπορεί να κάνει ό,τι
θέλει. Μέσα σε έξι μέρες, λοιπόν, έκανε όλο αυτόν τον υπέροχο υλικό κόσμο,
που εμείς σήμερα βλέπουμε.
Μετά
αποφάσισε ο Θεός να κάνει και τον άνθρωπο, εμάς. Μόνο που μας έκανε με τελείως
ξεχωριστό τρόπο.
-Πώς, δηλαδή;
-Να,
ενώ για να φτιάξει όλον αυτόν τον κόσμο είπε μια λέξη, "να γίνουν…”
και έγιναν με ένα του λόγο. Είπε "να γίνουν" και έγιναν. Εμάς
τους ανθρώπους μας έκανε με τελείως διαφορετικό τρόπο. Δηλαδή, πήρε χώμα
πρώτα-πρώτα και έφτιαξε το σώμα μας. Και μετά, ήρθε κοντά μας και φύσηξε
μέσα μας τη θεϊκή Του πνοή και έτσι λοιπόν μας έδωσε ζωή και αθάνατη
ψυχή.
Ενώ
βλέπεις ότι όλα σ’ αυτή τη γη, όλα τα υλικά, πεθαίνουν, σβήνουν
και τελειώνουν, σε εμάς, όταν μας έκανε, μας έδωσε αθάνατη ψυχή. Να
έχουμε αρχή, αλλά να μην έχουμε τέλος. Να είμαστε…, στην
αιωνιότητα να υπάρχει η ψυχή μας.
Αυτή
την ψυχή μας την περιέλουσε, την πλημμύρισε με τα θεϊκά Του δώρα, γιατί την ώρα
εκείνη που έβγαλε από μέσα Του τη θεϊκή Του πνοή, εκείνη τη στιγμή μας έδινε και τα πιο πολύτιμα δώρα. Μας έκανε
να Του μοιάζουμε, να είμαστε μια εικόνα δική Του, τελείως δική
Του εικόνα. Μας έδωσε, δηλαδή, τί; Μας έδωσε νου, για να
σκεφτόμαστε, να Τον σκεφτόμαστε. Μας έδωσε λόγο, για να μπορούμε να
μιλάμε, να επικοινωνούμε μαζί Του. Μας έδωσε το Πνεύμα Του, για να
έχουμε ζωή αθάνατη. Και έτσι λοιπόν μας είπε: "Τώρα, παιδιά μου,
είστε μια εικόνα δική μου. Τώρα, όμως, θέλω μόνοι σας να αγωνιστείτε για να μου
μοιάσετε".
Βλέπεις
ότι ο Θεός μας έδωσε πολλά δώρα. Αλλά ποιο ήταν το πιο πολύτιμο δώρο; Η ελεύθερη
επιλογή, δηλαδή από μόνοι μας να επιλέγουμε ανάμεσα στο καλό και στο κακό.
Αν θέλουμε να είμαστε κοντά στον καλό Θεό μας ή όχι. Εσύ με ποιον θα είσαι; Θα
είσαι κοντά στον καλό μας Θεό;
-Και βέβαια, αφού
είναι ο Πατέρας μας!
-Έτσι,
βέβαια! Από τη στιγμή που μας έφτιαξε παιδί μου, Αυτός είναι ο πραγματικός
μας Πατέρας. Είδες πώς φωνάζεις τους γονείς
που σε γέννησαν;
-Μαμά και μπαμπά.
-Μαμά
και μπαμπά. Αυτοί, όμως, τι σου έδωσαν; Σου έδωσαν μόνο το σώμα. Ενώ την
αθάνατη ψυχή, ποιος σου την έδωσε;
-Ο Θεός!
-Ε,
λοιπόν, αν την μαμά και τον μπαμπά, που μας έδωσαν το σώμα, τους φωνάζουμε
"μαμά" και "μπαμπά, τον καλό Θεό μας, που μας έδωσε την αθάνατη
ψυχή, πώς πρέπει να Τον φωνάζουμε;
-Μπαμπά μου!
-Αυτός είναι ο πραγματικός
σου Πατέρας! Αυτός είναι ο πραγματικός σου Μπαμπάς. Αυτός που όμως σε
αγαπάει και σαν Μανούλα, γιατί είσαι το μωρό Του. Πώς σε φωνάζει η μαμά
σου; «Μωρό μου» δεν σε φωνάζει;
-Ναι.
-Και
ο μπαμπάς σου, πώς σε φωνάζει;
-Αγάπη μου, ζωή μου!
-Έτσι
λοιπόν, και για τον καλό Θεό μας, έτσι είσαι και εσύ και όλα τα παιδάκια του
κόσμου και όλοι εμείς! Είμαστε τα μωρά του Θεού! Είμαστε τα αγαπημένα πλάσματα
Του! Είμαστε η αγάπη Του! Είμαστε η χαρά Του! Είμαστε η ζωή Του! Ό,τι λόγια σου
λέει η μαμά σου και ο μπαμπάς σου, είναι τα λόγια εκείνα, που λέει ο καλός Θεός μας στον καθένα από μας.
-Ναι, αλλά αυτά δεν τα
ακούω παππούλη.
-Τα
λέει μυστικά στην καρδούλα σου. Είναι εκείνος, που κάθε πρωί όταν ξυπνήσεις
και του πεις "καλέ μου Μπαμπά καλημέρα", Εκείνος θα σου πει
"καλημέρα καλό μου κοριτσάκι, γλυκό μου κοριτσάκι! Είσαι το
κοριτσάκι μου".
-Σε αυτή τη γη, δεν θα
τα ακούσω ποτέ αυτά τα λόγια;
-Θα
τα ακούς μυστικά μέσα στην καρδιά σου. Και όταν μια μέρα θα είσαι καλό παιδί
και ο Θεός θα σε πάρει μέσα στην αγκαλιά Του, όταν πλέον θα αφήσουμε το σώμα
μας σε αυτή τη γη, όταν πεθάνουμε, τότε η ψυχή σου ανάλαφρη θα πετάξει μέχρι
την αγκαλιά του Θεού Πατέρα σου και τότε εκεί θα Τον δεις.
Εκείνος
τότε θα σε αγκαλιάσει γλυκά και θα σου πει: "Γλυκό μου κοριτσάκι, πόσο
Με έκανες ευτυχισμένο σε αυτή τη ζωή, που ήσουν καλό παιδί και Με αγαπούσες
πολύ! Αγαπούσες την αρετή, αγαπούσες όλους τους ανθρώπους".
Γι'
αυτό πρέπει να φροντίζεις από σήμερα, σε όλη σου τη ζωή, να είσαι πάντα ένα
καλό παιδί και το Θεό να αγαπάς και όλους τους ανθρώπους να αγαπάς.
Και
να μην ξεχνάς ότι ο Θεός Πατέρας είναι πραγματικά ο Πατέρας της ψυχής σου,
γιατί Αυτός μας έδωσε την αθάνατη ψυχή.
-Ναι.
