49. Διαδίκτυο και παιδιά

(Συνέντευξη του π. Ελπιδίου στον  Στέφανο Δαμιανίδη

στο FOCUS FM στις 07.12.2022) 

-Λοιπόν έχουμε πάρα πολύ καιρό να τα πούμε, μήνες θα έλεγα και πολύ συχνά μου λέγανε: «Πότε θα ξαναμιλήσεις με τον πατέρα Ελπίδιο; Πότε θα ξαναμιλήσεις με τον πατέρα Ελπίδιο;»

Εγώ θα σας πω κάτι σαν δημοσιογράφος, ότι χρειάζεται να υπάρχει αυτή η αναμονή και δεν είναι μόνο δημοσιογραφική συμβουλή. Αυτή είναι μια συμβουλή αρχαιοτάτων χρόνων, έτσι; Οι αγρότες λένε καμιά φορά «αγρανάπαυση». «Αγρανάπαυση», για να είναι το χωράφι ξανά έτοιμο, για να δώσει. Έτσι λένε οι αγρότες. 

Τώρα δεν έβαλα, προς Θεού δηλαδή, σε αγρανάπαυση τον πατέρα Ελπίδιο, έτσι; Απλά έτυχε, ήρθαν έτσι τα πράγματα, ώστε έχουμε καιρό να μιλήσουμε. Και επειδή το ζητούσατε κιόλας τελευταία, τον έχω μαζί μου σήμερα και τον ευχαριστώ πάρα πολύ που ανταποκρίθηκε με πολύ αγάπη στην πρόσκληση που του κάναμε εδώ στο FOCUS FM. Και είναι πραγματικά χαρά και τιμή μας, και προσωπική μου, να συνομιλώ για μια ακόμα φορά μαζί του.

Την ευλογία σας, πατέρα Ελπίδιε! Καλώς ήλθατε στο FOCUS FM!

-Καλημέρα παιδιά μου! Καλημέρα σου, Στέφανε. Είμαι χαρούμενος που τα ξαναλέμε μετά από μια μεγάλη αγρανάπαυση, όπως είπες και εσύ. Αλλά συμφωνώ μαζί σου.  

-Ναι.

-Το καλοκαίρι, το θέλουν πάρα πολύ τα παιδιά, για να πάνε να κάνουν μπάνια. Αλλά αν ήταν τόσο τακτικά, δεν θα είχε τόση ομορφιά. Κι έτσι λοιπόν, μετά από ένα χρόνο που έρχεται ξανά το επόμενο καλοκαίρι, με χαρά ετοιμάζουν το μαγιό τους το καλό, να πάνε στη θάλασσα να κολυμπήσουν.

Έτσι λοιπόν κι εμείς, μετά από πολύ καιρό, είμαστε και πάλι μαζί. Και εύχομαι σε όλους εσάς, βέβαια και σε σένα, αλλά και σ’ όλο τον κόσμο που μας ακούει, τρία πράγματα:

·       Πρώτον, να είναι ειρηνικοί στην καρδιά.

·       Δεύτερον, να έχουνε χαμόγελο στα χείλη.

·       Και τρίτον, κυρίως, να έχουν την διάθεση να βλέπουν όλα τα πράγματα και από την καλή πλευρά, για να μην απογοητευόμαστε ποτέ.

Τι λες εσύ;

-Συμφωνώ μαζί σας απόλυτα. Αλλά είναι λίγο δύσκολο τελευταία να βλέπουμε τα πράγματα από την καλή πλευρά, γιατί ψάχνουμε να την βρούμε. Κοιτάμε από εδώ, κοιτάμε από εκεί, να δούμε πού είναι η καλή πλευρά. Και θα συμφωνήσω πάρα πολύ με αυτό που είπατε για το καλοκαίρι, ότι τα παιδιά το περιμένουμε πως και πως, γιατί έχουν ένα χρόνο να κάνουνε τα μπάνια τους που λέμε, έτσι;

-Ναι.

Τα μικρά παιδιά είναι το μυστικό της ευτυχίας μέσα στο σπίτι

-Τώρα, βέβαια, επειδή για τα παιδιά θέλω να μιλήσουμε σήμερα, δεν ξέρω τι … περιμένουμε…

-Λοιπόν, είπες προηγουμένως, ότι ψάχνεις να βρεις την καλή πλευρά.

-Ναι.

-Για να πάρεις μεγαλύτερη χαρά στην καρδιά, εγώ θα σου έλεγα, ότι κάθε μέρα μπορούμε να βλέπουμε αυτή την καλή πλευρά. Και ξέρεις μάλιστα πού; Μέσα στο ίδιο μας το σπίτι. 

-Μάλιστα.

-Δεν μου λες, δεν έχεις μικρά παιδιά;

-Δύο.

-Πες μου, όταν έρχεσαι στην δουλειά χαίρεσαι βέβαια, έτσι; Χαίρεσαι όταν μιλάς με τους ανθρώπους, χαίρεσαι όταν έχεις αυτήν την επικοινωνία μέσα από το Ραδιόφωνο. Αλλά πες μου κάτι, δεν χαίρεσαι πιο πολύ όταν έρχεσαι στο σπίτι σου, να δεις την αγαπημένη σου γυναίκα και κυρίως να αγκαλιάσεις τα μικρά σου παιδιά;  

-Πολύ περισσότερο. Δεν το συζητάμε.

-Ε, λοιπόν, εκεί βρίσκεται ακριβώς, Στέφανε μου, το μυστικό της ευτυχίας. Ο Θεός μας δίνει την πιο γλυκιά ευτυχία, να πηγαίνουμε στο σπίτι και να αγκαλιάζουμε το μικρό μας παιδί. Λοιπόν, άκουσε να δεις μια φορά τι συνέβη. 

-Ναι.

-Είχα επισκεφτεί ένα φιλικό σπίτι, που είχε τέσσερα μικρά παιδιά. Κάποια στιγμή της συζήτησης…, κάναμε τακτικά συζητήσεις με τον άντρα και με την γυναίκα. Ήταν καλά παιδιά και είχαν πολύ νοσταλγία να μάθουν και την αλήθεια, αλλά και να ζουν όμορφα, με γαλήνη, με χαρά και ειρήνη. Μου έκαναν αρκετές φορές πάρα πολλές ερωτήσεις. Μια μέρα λοιπόν, μου λέει το παλικάρι.

«Πάτερ μου, σε παρακαλώ, πες μου, τι είναι αγιότητα τελικά; Δώσε μου ένα απλό, ένα σαφή παράδειγμα. Δείξε μου ένα παράδειγμα αγιότητας, για να μπορώ να το έχω μπροστά στα μάτια μου, να το ζω αυτό και να θέλω να το μιμηθώ».

Λοιπόν, τι έκανα τότε; Πήρα το πιο μικρό τους παιδί, ήταν κάπου 2-3 χρονών, το πήρα στην αγκαλιά μου και το φίλησα. Εκείνο κούρνιαξε σαν μικρό σπουργιτάκι μέσα στην αγκαλιά μου. Του λέω, τότε:

«Να, νάτο το πιο ωραίο δείγμα  αγιότητας! Πες μου βρε άνθρωπε μου, του λέω, σε ποιον άνθρωπο, αν όχι σε ένα μικρό παιδί, μπορείς να συναντήσεις την  πιο αγνή, την πιο αθώα ψυχή; Ποιος μπορεί να σου πει και να τον πιστέψεις ότι σε αγαπάει αληθινά, αν όχι το μικρό σου παιδί που σε λατρεύει; Ποιος μπορεί να σου δώσει αληθινό χαμόγελο, πιο γλυκιά εγκάρδια αγάπη και αγκαλιά, εκτός από τα μικρά παιδιά; Θα μπορούσα να σου μιλώ, του λέω, συνέχεια και για ώρες για την τελειότητα της αληθινής αγάπης και εμπιστοσύνης, που έχουν τα μικρά παιδιά.

Γι’ αυτό είπε ο Χριστός: “Αν δεν γίνεται σαν τα μικρά παιδιά, δεν θα μπείτε στη Βασιλεία των Ουρανών”».

Το θανάσιμο μίσος του σατανά για τα παιδιά,

 αλλά και η δύναμη της αθωότητας τους

-Να ρωτήσω κάτι;

-Πες μου.

-Σας ακούω με πάρα πολύ προσοχή και γαληνεύει η ψυχή μου, όπως και κάθε ανθρώπου όταν σκέφτεται το παιδί του. Όταν σκεφτόμαστε την αθωότητα, όταν σκεφτόμαστε την αγάπη που έχουμε, όταν αγκαλιάζουμε και φιλάμε τα παιδιά μας όλοι όσοι είμαστε γονείς. Και γονείς να μην είμαστε, η αθωότητα ενός παιδιού είναι θεϊκή. Είναι θεϊκή αγάπη! Είναι η ίδια η αγιότητα, όπως είπατε. Συμφωνώ μαζί σας χίλια τα εκατό.  Όμως ο έξω από εδώ, πατέρα Ελπίδιε, θέλει να παρεμβαίνει. Όπου μυρίζει αγιότητα, όπου μοσχοβολά αθωότητα, θέλει να παρεμβαίνει.

-Αυτό ακριβώς, Στέφανε μου, θέλω λοιπόν να σου πω, ότι αυτά τα μικρά παιδιά που είναι χαρά και ευτυχία  για μας, είναι αυτά που μισεί πιο θανάσιμα ο σατανάς. Γι’ αυτό και θέλει να τα καταστρέψει. Να καταστρέψει την πηγή αγνότητας και αθωότητας.

Νομίζω, όμως, ότι θα συμφωνήσετε κι εσείς σ’ αυτό, ότι ήδη άρχισε να τα καταφέρνει με την δική μας ανοχή και αφέλεια.

-Αυτό ήθελα να πω. Εκεί ήθελα να φτάσω.

-Άκουσε λοιπόν δύο εικόνες να σου πω, μια από το παρελθόν όταν ξεκινούσα την πνευματική μου πορεία, και μια τώρα, πριν από λίγο καιρό, τώρα που τελειώνει πλέον και η δικιά μου η ζωή. Βρίσκομαι στη δύση του έργου μου. Άκουσε λοιπόν τι συνέβη:

Στην αρχή της πνευματικής μου πορείας σαν ιερέας, είχα έναν φίλο οποίος ήταν πολύ δυνατός στο λόγο και στη πίστη. Και πήγαιναν πολλοί άνθρωποι σ’ αυτόν, όσοι είχαν προβλήματα όχι μόνο υγείας, αλλά κυρίως με επιδράσεις δαιμονίων. Έκαναν δηλαδή τρελά πράγματα και πολλές φορές η φωνή τους αλλοιωνότανε, γιατί κάποιος άλλος έπαιρνε την φωνή τους και έλεγε πράγματα άσχημα. Ξέραμε ότι ήταν δαιμονισμένοι οι άνθρωποι αυτοί. Με φώναζε λοιπόν καμιά φορά: «Έλα, μου λέει, σε παρακαλώ να διαβάσεις και εσύ μια ευχή, να βοηθήσεις και συ λίγο». Πράγματι λοιπόν βρέθηκα αρκετές φορές κοντά του. Τώρα πλέον βρίσκεται στον Ουρανό αυτός οι ιερέας. Λοιπόν βρέθηκα πολλές φορές κοντά του.

Μια φορά είχε έρθει μια πολλή δύσκολη περίπτωση. Διαβάζαμε, διαβάζαμε, αλλά σχεδόν τίποτα δεν γινότανε. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ από μέσα μου και λέω: «Θεέ μου, γιατί έχει τόσο πολύ δύναμη πλέον ο σατανάς; Δεν υπάρχει κάτι από εμάς εδώ στη γη, που να μπορεί λίγο να τον σταματήσει, λίγο να σιγανέψει την δύναμη του, να καταστείλει την δύναμη του;»

Κάποια λοιπόν στιγμή, έτσι όπως ήμουνα στεναχωρημένος, βλέπω κοντά μας κάποιους ανθρώπους που είχαν έρθει εκεί για να προσευχηθούν μαζί μας. Κάποια στιγμή βλέπω και ένα μικρό παιδάκι. Με φώτισε λοιπόν ο Θεός τι να κάνω; Παίρνω το μικρό παιδάκι, το φέρνω κοντά μου και του λέω:

«Μικρό μου, βάλε το χεράκι σου πάνω στη θεία μας».

Ήταν μια γυναίκα. Νεαρή κοπέλα. Δεν ήταν ηλικιωμένη πολύ, σχεδόν νεαρή. Και λέω: «Βάλε το χεράκι σου και πες: “Σε παρακαλώ Χριστούλη μου, κάνε καλά τη θεία μας, την θείτσα ”. Έτσι φωνάζαμε τότε εμείς όλους τους ξένους, θεία. “Κάνε καλά τη θεία μας αυτή, που είναι άρρωστη και υποφέρει”.    

Στέφανε, μόλις έβαλε το παιδάκι αυτό το χέρι του πάνω στην άρρωστη, την δαιμονισμένη, σταμάτησε εκείνη να ουρλιάζει, σταμάτησε να φωνάζει! Ένας φόβος φάνηκε μπροστά στο πρόσωπο της, που έδειχνε τον φόβο του σατανά μπροστά στο άγγιγμα του αθώου παιδιού! Το πιστεύεις ότι μετά από κει, όσο ήταν αυτό το χεράκι πάνω στη γυναίκα, είχε σωπάσει ο σατανάς και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα; Αυτό δεν το ξέχασα. Μην ξεχνάς ότι πέρασαν από τότε γύρω στα 40 χρόνια! Περίπου 40 χρόνια.

-Μάλιστα.

Βλέπει παιδιά να έχουν κέρατα στο κεφάλι και ουρά από πίσω

-Τώρα όμως θα σου και κάτι άλλο που μου συνέβη πριν λίγες μέρες.

-Μάλιστα.

-Πριν λίγες μέρες. Τότε κατάλαβα την δύναμη της αθωότητας των μικρών παιδιών και πόσο χάνουμε όταν δεν προσέχουμε τα μικρά μας παιδιά, να τα μιμηθούμε στην απλότητα τους, στην αγνότητά τους, στην αθωότητά τους, στην εγκαρδιότητά τους, στην εμπιστοσύνη τους. Ξέρεις τι σημαίνει, πριν πας να κοιμηθείς, να λες κάθε βράδυ με το παιδί σου, στην αγκαλιά σου: «Θεέ μου, κάνε με και μένα ένα μικρό παιδάκι, σαν το παιδάκι μου!»

Τι πιο ωραίο παράδειγμα θα μπορούσε να σου δώσει ο Θεός για να μιμηθείς; 

Άκουσε τώρα αυτό που συνέβη πριν λίγες μέρες.    

Ήμουνα μαζί με την Νικολέτα, που την πήρες τηλέφωνο κι εκείνη με ενημέρωσε για το Ραδιόφωνο….

-Χρόνια της πολλά και για χθες κιόλας.

-Μας παίρνει τηλέφωνο μια γυναίκα. Πηγαίναμε να συναντήσουμε μια οικογένεια που πεινούσε. Λέγαμε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτήν την κοπέλα. Μια οικογένεια… ξέρεις όλα τώρα είναι δύσκολα. Δεν βρίσκεις εύκολα πια ψωμί, ούτε δουλειές. Υποφέρουν πολλοί άνθρωποι. Λοιπόν, την ώρα που πηγαίναμε έξω στο χωριό για να συναντήσουμε αυτήν την οικογένεια, παίρνει μια γυναίκα τηλέφωνο την Νικολέτα. Ήταν μια μάνα και λέει:

«Θα ήθελα σας παρακαλώ πολύ να μιλήσω με τον πάτερ Ελπίδιο».

«Κατά σύμπτωση, της λέει, τον έχω δίπλα μου».

Με δίνει λοιπόν στο τηλέφωνο και τι μου λέει Στέφανε μου;

«Η μικρή μου κόρη πήγε σήμερα στο σχολείο και…»

Ξέρουν όλοι ότι το παιδί της, όπως και η μάνα της, είναι θρησκευόμενες γυναίκες, αγαπούν τον Θεό, αγαπούν τον Ιησού, αποφεύγουν να κάνουν πράγματα ανόητα και τρελά και γι’ αυτό κοροϊδεύανε κάπως το κοριτσάκι αυτό, το παιδί της, τα άλλα τα παιδιά.  

«Όταν ήλθε από το σχολείο, τι μου είπε: “Μαμά, τρόμαξε σήμερα!”»

«Γιατί παιδί μου;»

«Γιατί έβλεπα ότι πάρα πολλά παιδιά, όχι όλα, πάρα πολλά παιδιά είχαν κέρατα στο κεφάλι και ουρά από πίσω! Και φοβήθηκα μαμά. Μήπως ήμουν άρρωστη; Μήπως δεν έβλεπα καλά; Είχα παραισθήσεις;»

Τι έβλεπε το μικρό παιδί! Κάποια λοιπόν στιγμή ήρθαν κι άλλα παιδιά εκεί πέρα για να την πειράξουν και να της πουν: “Α, και εσύ και ο Θεός σου! Ποιος σου τα μαθαίνει όλα αυτά;” Και άρχισαν να την κατηγορούν.

Εν τω μεταξύ είχε έρθει συνήγορος αυτών των παιδιών, που κατάκριναν το κοριτσάκι αυτό, και η δασκάλα. Άρχισε και αυτή να της λέει ότι: “Δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε και στην εκκλησία… να αγαπάμε όλο τον κόσμο, όλα εντάξει. Όλοι είναι καλοί και οι Μουσουλμάνοι. Και αυτοί αγαπούν τον Θεό και αυτοί πιστεύουν σε έναν Θεό».

Έλεγε πράγματα τρελά αυτή. Το παιδάκι βέβαια δεν ήθελε να τα πιστέψει. Ξαφνικά τι έγινε; Βλέπει ξανά η κόρη μου έναν δαίμονα να παρουσιάζεται  μπροστά της. Τρόμαξε το παιδί μου. Εκείνος της λέει: “Αυτή η δασκάλα είναι δικιά μου! Ό,τι της λέω, λέει και ό,τι της λέω, κάνει!” Μετά από λίγο έσβησε αυτή η εικόνα.

Το παιδί τρομοκρατήθηκε, κιτρίνισε και τα λοιπά. Φοβήθηκαν ίσως και οι δάσκαλοι και της είπαν: “Πήγαινε παιδί μου”. Φώναξαν την μάνα της, να την παραλάβει, να πάει σπίτι, μήπως ήταν άρρωστη.

Με παίρνει λοιπόν η μάνα της και μου είπε όλα αυτά. Έπαθα ένα σοκ!

 Πολλά παιδιά με αυτά που θα κρατούν στο χέρι, θα δαιμονίζονται

Πριν από κάμποσο καιρό μιλούσα με έναν άγιο άνθρωπο, έναν πνευματικό άνθρωπο, που μου έδινε και αυτός πολλές καλές συμβουλές. Μου λέει:

«Παιδί μου, θα έρθει στιγμή, δεν ξέρω αν το προφτάσεις εσύ ή όχι», γιατί και αυτός τώρα είναι πλέον κεκοιμημένος, είναι στον ουρανό, «τα πιο πολλά παιδιά με αυτά που θα κρατούν στο χέρι, θα δαιμονίζονται!»  

Με όλα αυτά τρομοκρατήθηκα! Είχαμε μείνει, εγώ και η Νικολέτα που τα ακούγαμε μέσα στο αυτοκίνητο, είχαμε μείνει σοκαρισμένοι. Δεν ξέραμε τι να πούμε.

-Κατ’ αρχάς οποιοσδήποτε το ακούει, φαντάζει απίστευτο, φαντάζει….

-Ναι, απίστευτο.

-Ναι.

Συγκλονιστικό όραμα μοναχής, όπου χάνονταν παιδιά μαζί με τα κινητά τους!

-Άκουσε τώρα και ένα τρίτο.

-Μάλιστα.

-Με παίρνει μια μοναχή τηλέφωνο και μου είπε κάτι, το οποίο πάρα πολύ με προβλημάτισε. Αυτό έγινε πριν τρεις μήνες περίπου. Θα σου το διαβάσω, όπως μου το περιέγραψε, όπως το είδε, ένα όραμα.

«Δεν ήταν όνειρο. Όραμα μου λέει ήταν αυτό. Το είδα, αλλά δεν ήμουν κοιμισμένη. Ήταν κάτι μεταξύ ξύπνιου και κοιμισμένου. Δεν ξέρω πώς να το πω».

Της λέω: «Γράψε μου το, σε παρακαλώ, και στείλε μου το».

Άκουσε το λοιπόν τι έλεγε.

-Τα λόγια της μοναχής θα μας διαβάσετε τώρα.

-Ναι, ναι. Εγώ το διαβάζω, όπως μου το έστειλε:

«Βρέθηκε, λέει, μέσα σε ένα ψηλό κάστρο, για να κάνει κάτι εργασίες εκεί. Στο βάθος του δωματίου υπήρχε ένα μεγάλο φωτεινό παράθυρο. Μπαινοέβγαιναν παιδιά και εντυπωσιασμένα από το φως του μεγάλου εκείνου παραθύρου, πήγαιναν να δουν την θέα. Εκεί όμως που έσκυβαν να δουν κάτω, κρατώντας το κινητό τους, ένα-ένα έπεφταν κάτω. Η μοναχή τα προειδοποιούσε να μην πλησιάζουν, γιατί κάποιο κακό συμβαίνει εκεί. Όμως το φως και η θέα ήταν πολύ ελκυστική! Το μοτίβο αυτό με παιδιά να πλησιάζουν και να χάνονται συνεχιζόταν. Κάποια στιγμή η μοναχή αναρωτήθηκε:

“Τι να συμβαίνει εκεί; Πώς χάνονται άραγε όλα αυτά τα παιδιά;”

Πλησίασε κρατώντας ένα κινητό για να καταλάβει. Τότε βλέπει ένα δαιμονικό χέρι να την αρπάζει, όχι από το χέρι, αλλά από το κινητό της, για να την ρίξει κάτω και να την γκρεμίσει. Τότε κατάλαβε ότι και τα άλλα παιδιά έπεφταν, γιατί δεν άφηναν, λέει, το κινητό από τα χέρια τους για να σωθούν, αλλά προτιμούσανε να πέσουνε μαζί του. Δηλαδή, το δαιμονικό χέρι από το κινητό τους τραβούσε, όχι από το χέρι τους! Απλά τα παιδιά δεν άφηναν το κινητό από τα χέρια τους και έτσι έπεφταν μαζί του.

Στη συνέχεια η μοναχή, του είπε:

“Εμένα δεν μπορείς να με καταστρέψεις, γιατί μέσα στην καρδιά μου αγαπώ τον Ιησού Χριστό”.

Τότε πήγε με μανία να την πιάσει από το χέρι, για να την ρίξει με το ζόρι. Και τότε ξύπνησε, λέει, και ένιωθε πόνο και κάψιμο στο χέρι. Δείγμα ότι το όνειρο έκρυβε κάποια μεγάλη αλήθεια».

Τι άλλο λοιπόν θέλεις να σου πω, όταν το διαδίκτυο αυτή την στιγμή παίζει αυτό τον ρόλο και όταν έχουμε όλοι μια εθιστική πλέον χρήση του κινητού; Αντιλαμβάνεσαι;

«Τρεις εύκολοι τρόποι, που ο σατανάς καταστρέφει τα παιδιά Μου» 

-Αντιλαμβάνομαι και προβληματίζομαι και φαντάζομαι, όσο και απίστευτα και αν ακούγονται αυτές οι αφηγήσεις που μας κάνατε και είναι δικαίωμα του καθενός να το πιστεύει ή να μην το πιστεύει. Εγώ το μόνο που θέλω να πω σε αυτό το σημείο, γιατί σας ακούω προσεκτικά σ’ αυτά που λέτε, πατέρα μου, είναι ότι δυστυχώς τα παιδάκια μας είναι εξαρτημένα από το τηλέφωνο, από το tablet σε μικρή ηλικία, σε μεγαλύτερη ηλικία. Πριν από λίγες μέρες έβαλα ένα βίντεο εδώ στο FOCUS FM με επτάχρονα, οκτάχρονα παιδάκια, τα οποία τα ρωτούσανε, τι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα και δεν απαντούσανε! Δεν ξέρανε να απαντήσουνε! Τους ρωτούσανε ποια είναι η Μητέρα του Ιησού;  Δεν ξέρανε να απαντήσουνε! Αυτά τα ίδια τα παιδάκια, αν τους έδινες ένα κινητό στο χέρι, θα ήξεραν να μπούνε στο διαδίκτυο, θα ήξεραν να αγοράσουνε πράγματα που ήθελαν να πάρουνε, θα ήξεραν να γράψουνε αντί για ελληνικά, να χρησιμοποιήσουνε φατσούλες. Τώρα κάποιοι μπορούν να πούνε ότι:

«Ποιος διάβολος; Αυτή είναι η τεχνολογία! Έτσι είναι η νέα ζωή!».

Αλλά νομίζω ότι είμαστε σε πολύ λάθος δρόμο σε ότι έχει να κάνει με την ….   

-Πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια, δώδεκα με δεκαπέντε χρόνια, ήμουνα τότε και στα ξεκινήματα της Αφρικής στην ιεραποστολή.

-Ναι.

-Μια μέρα λοιπόν προσευχόμουν στο Θεό. Μου έστελναν κάποιοι άνθρωποι τα ονόματα τους για να προσευχηθώ για αυτούς και τα παιδιά τους. Μια μέρα λοιπόν προσευχόμουνα για κάποια παιδιά, που τα αγαπούσα, γιατί ήταν καλόψυχα παιδιά. Και μεταξύ λοιπόν οράματος και ονείρου, άκουσε να δεις παιδί μου, άκουσα μια φωνή και είδα κάποια εικόνα.  Τι έλεγε;

«Δεν θα αργήσεις να δεις τον πιο εύκολο τρόπο, με τον οποίο ο σατανάς σε λίγο θα πληγώνει τα παιδιά Μου και θα τα καταστρέψει».

Και μου έδειξε σαν πρώτο την τηλεόραση, ότι ο κόσμος πλέον άρχισε να συνηθίζει την τηλεόραση και να την παρακολουθεί. Μετά μου έδειξε το κομπιούτερ, ότι θα είχε μεγαλύτερη δύναμη από την τηλεόραση. Και στο τρίτο, μου έδειξε το κινητό. «Όταν όμως, λέει, φτάσει το κινητό, τότε τα παιδιά Μου πήραν πλέον την κατηφόρα». Γιατί; Μετά το κατάλαβα βέβαια. Γιατί γίνεται τόσο εθιστική κίνηση και σχέση, που ο καλύτερος φίλος πια των παιδιών, δεν είναι ο φίλος τους, αυτός που παίζουνε, αλλά είναι το κινητό τους! Με τον φίλο τους θα παίξουν κάποιες ώρες. Το κινητό όμως το έχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Τρίπτυχη προσπάθεια πονηρών ανθρώπων

 να επηρεάσουν την εικόνα του Θεού μέσα σε ένα παιδί 

-Να βάλω ακόμα μία παράμετρο στη συζήτηση μας;

-Ναι.

-Στην ελευθεριότητα των ηθών. Δεν είμαι πουριτανός άνθρωπος, έτσι; Σε καμία περίπτωση. Αλλά το να βλέπω μικρά παιδάκια από την ηλικία των 10, 11, 12 να έχουνε πρόσβαση σε όλη την ανωμαλία, συγγνώμη που λέω αυτή την λέξη, αλλά αυτή η λέξη μου έρχεται στο μυαλό, σε όλη την ανωμαλία που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, επειδή ξέρω εγώ ένα από τα παιδιά της παρέας, γι’ αυτό λέμε δεν μπορούμε να τα προστατέψουμε, γιατί αν τα παιδιά πάνε στο σχολείο και ένα από τα δέκα που είναι στην παρέα, ξέρει να τους δείξει ένα βίντεο, στο οποίο ενδεχομένως ένας άντρας συνευρίσκεται με έναν άντρα, μία γυναίκα με μία γυναίκα, ένας άντρας με πολλές γυναίκες, πολλές γυναίκες μαζί, ένας άντρας με ένα ζώο, γιατί έχουμε και αυτά. Μου έλεγε τις προάλλες ο πανιερώτατος Μόρφου, ότι έχουμε και τα δικαιώματα των κτηνοβατών πλέον, ασχολούμαστε και με αυτά, δεν ξέρω πραγματικά…

-Όλα αυτά, αγαπητέ μου Στέφανε, βρίσκονται πάνω σε μία τρίπτυχη προσπάθεια ανθρώπων πονηρών να επηρεάσουν την εικόνα του Θεού μέσα σε ένα παιδί.

Πώς εκφράζεται η εικόνα του Θεού μέσα σε ένα παιδί, και στον κάθε άνθρωπο; Με τρία πράγματα. Με τον νου, που είναι η βάση, η κατευθυντήριος γραμμή. Εκεί σκεφτόμαστε, εκεί φτιάχνουμε τα πάντα. Το δεύτερο είναι η λογική. Μας έδωσε δηλαδή ο Θεός λογική, για να μπορούμε να επιλέγουμε ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Φυσικά μας έδωσε την λογική, ώστε ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο να διαλέγουμε το καλό. Το τρίτο τι είναι; Μας έδωσε το πνεύμα. Τι είναι το πνεύμα; Τα συναισθήματά μας, όλα αυτά.  Δες εσύ, ό,τι και να σκέφτεσαι και ό,τι και αν επιλέγεις, αυτό που σε επηρεάζει είναι το συναίσθημα που βγάζεις εσύ στους άλλους, αλλά και αυτό που βγάζουν οι άλλοι σε σένα. Αν σου βγάλουν αγάπη, αν σου βγάλουν καλοσύνη, αν σου βγάλουν ευγένεια, εσύ είσαι ευτυχισμένος. Αν όμως σου βγάλουν βία, μίσος, εγωισμό, θα είσαι ευτυχισμένος; Όχι. Τι σημαίνει λοιπόν όλα αυτά; Κατάφερε ο σατανάς μέσα από τους πονηρούς αυτούς που διοικούν τον κόσμο, να κατευθύνει μέσα από το διαδίκτυο ή μάλλον να χειραγωγεί μέσα από το διαδίκτυο αυτά τα τρία:

·       Τον νου του παιδιού. Δηλαδή, να μην σκέφτεται πλέον σωστά, αλλά λάθος.

·       Δεύτερον, η λογική του να επιλέγει πλέον το λάθος.

·       Και τρίτον, τα συναισθήματα του να μπούνε μέσα σε ένα μίξερ, που να του δημιουργήσει σύγχυση και αμφιβολία, αν αυτό που κάναμε μέχρι τώρα ήταν σωστό. Γι’ αυτό και επιλέγει το λάθος. Θέλει να δοκιμάσει τώρα και το λάθος, για να δει, δήθεν, τι είναι το ένα και τι το άλλο.

Αυτή λοιπόν η αλλαγή της πορείας των συναισθημάτων που φέρνει την αλλοίωση, με αποτέλεσμα τα ομοφυλοφιλικά, ή τα ετεροφυλικά με λανθασμένο τρόπο, ή τα κτηνοβατικά όπως είπες προηγουμένως, που είναι μία άλλη παράμετρος, τι δείχνουνε; Ότι αλλοιώθηκε ο νους, η σκέψη μας. Η λογική μας πλέον έγινε ανόητη. Και τρίτον, τα συναισθήματα μας πλέον δεν προσφέρουνε αληθινή ευτυχία και χαρά, αγάπη και καλοσύνη, αλλά εγωισμό, και κυρίως προσωπική, ας το πούμε ευτυχία. Δηλαδή, να γίνεται το δικό μου! Να κάνω αυτό που θέλω, για να είμαι ευτυχισμένος, έστω και αν αυτό δεν είναι σωστό. Είναι λάθος. Αυτό που λέμε εμείς σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι, ανώμαλο. Αυτό πλέον έχει συμβεί στην εποχή μας.

Ειδικές πλατφόρμες του διαδικτύου αλλοιώνουν τους χαρακτήρες των παιδιών

Γι’ αυτό πρέπει να αναλογιστούμε ποιοι έχουν την ευθύνη, γιατί και οι γονείς πλέον δεν μπορούν να το διαχειριστούν αυτό το πράγμα. Κανείς δεν μπορεί να το διαχειριστεί εύκολα αυτό το πράγμα. Όλοι οι γονείς δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένοι, για να πούμε την αλήθεια, και εκπαιδευμένοι να αντιμετωπίσουν αυτό το σοβαρό πρόβλημα της εποχής μας. Έχουν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά, όπως είπες, πολλά στο διαδίκτυο. Τι; Συγκεκριμένες πλατφόρμες του διαδικτύου, όπως είναι π.χ. το Tik Tok. 

-Τα ξέρετε, πατέρα μου.

-Όπως είναι το Instagram, όπως είναι το Snapchat. Γιατί; Γιατί μέσα από αυτές τις πλατφόρμες πλέον, προβάλλει ο καθένας ό,τι θέλει. Ένα μόνο θα σας πω, που είναι πολύ σημαντικό. Όταν δημιουργήθηκε το Tik Tok, το ξέρουμε όλοι, ότι η βάση του είναι η Κίνα. Το Tik Tok, στην Κίνα έγινε. Λοιπόν, όταν έφτιαξαν αυτοί την εφαρμογή του Tik Tok και δημιουργήθηκε και κυκλοφόρησε τότε στην αγορά της Κίνας, έγινε πάρα πολύ γρήγορα γνωστό, λόγω στους αλγόριθμους που χρησιμοποίησαν οι δημιουργοί του. Και σαν βάση τότε στην Κίνα, όταν ανατρέξει κάποιος στα Tik Tok τότε στην Κίνα, θα δει ότι, ήταν ο αλγόριθμος τέτοιος που προωθούσε σε πρώτη προβολή βίντεο από επιτυχίες ανθρώπων. Άτομα δηλαδή που πέτυχαν σε διαγωνισμούς μαθηματικών, άτομα που είχαν πετύχει κάτι στη ζωή τους, άτομα που είχαν βελτιώσει τις ικανότητες τους, π.χ. στις πολεμικές τέχνες, για να προκαλέσει μία ενθάρρυνση, να γίνεις και εσύ καλύτερος, να αναπτύξεις το πνεύμα, το σώμα και τις ικανότητες σου. 

Αυτή όμως η πλατφόρμα διέφυγε μετά στη Δύση. Η Δύση όμως είχε άλλη νοοτροπία. Εξάλλου είχε αρχίσει πλέον να γίνεται αντιληπτό, ότι κάθε κράτος, κάθε μπλοκ μάλλον κρατών που είχαν τις όμοιες ιδέες, χρησιμοποιούσανε τις πλατφόρμες αυτές, αλλά με διαφορετικό αλγόριθμο, γιατί έπρεπε  οι πλατφόρμες αυτές να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Έτσι δεν είναι;

Σαν αποτέλεσμα λοιπόν είχε, η Δύση για να πολεμήσει την Κίνα, να πολεμήσει ας πούμε την Ρωσία και οτιδήποτε άλλο, εισάγαγε καινούργιους αλγόριθμους στην πλατφόρμα του Tik Tok, που είχε σαν σκοπό, ξέρετε τι; Να προωθήσει, κυρίως να αλλοιώσει τον χαρακτήρα των παιδιών. Και τι έκαναν; Τα περισσότερα βίντεο στην πλατφόρμα της Δύσης στο Tik Tok έχουν να κάνουν με πράξεις, με αστεία, με βλακείες. Έχουν να κάνουν δηλαδή με κάποιες βλακείες, τις οποίες τις κάνει ο κόσμος. Και φυσικά πολύ αστείες, που αρέσουν σε όλους να τις παρακολουθούνε.

Όμως αντιλαμβάνεσαι ότι χρησιμοποιώντας λοιπόν την βλακεία, έσπερναν καινούργιες πλέον..  και με τόσα like που έπρεπε να γίνουν, δημιουργούσαν πλέον μία νέα εικόνα το τι σημαίνει τελικά το διαδίκτυο.

Σαν αποτέλεσμα, το πήραν οι μεγάλοι αυτοί και κατάλαβαν ότι με αυτές τις πλατφόρμες θα μπορούσαν να κάνουν, αυτό που ήταν το όνειρό τους. Δηλαδή, τι; Να καταστρέψουν την γενιά!

Γι’ αυτό, παιδί μου, αν θέλετε να καταστρέψετε μια γενιά, βάλε την να κάνει βλακείες και επιβράβευσε την γι’ αυτό. Αυτό είναι που εμείς πάθαμε και πέσαμε στην παγίδα τους.

-Έχουμε πέσει στην παγίδα.

-Καταλαβαίνετε; 

Προσηλυτισμός νέων στην νέα Θρησκεία της Τεχνολογίας

-Εγώ θα πω μόνο ότι, επειδή τα παρακολουθώ κι εγώ λίγο αυτά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ότι τις τελευταίες ημέρες και δεν ξέρω αν το ξέρετε, αν δεν το ξέρετε, σας το λέω εγώ, μία από αυτές τις διαφημίσεις, οι οποίες προσπαθούν να προσηλυτίσουν τους νέους, σε ενδεχομένως αυτό που ο Χαράρι το ονόμασε «η Νέα Θρησκεία», που θα είναι «η Τεχνολογία». Έτσι, αυτό μας είπε ότι θα είναι η Νέα Θρησκεία στο μέλλον για τους νέους, η Τεχνολογία, και το κινητό είναι το μέσο με το οποίο θα γίνει αυτή… Θα είναι η «εκκλησία» ενδεχομένως, έτσι σε εισαγωγικά το βάζω. Η εκκλησία της Νέας Θρησκείας που είναι η Τεχνολογία, θα είναι το κινητό ή το Tablet. Κυκλοφορούνε διαφημίσεις πάρα, πάρα πολλές, για κάποιες λέει σταγόνες, τις οποίες τις παίρνει ο φοιτητής, ο σπουδαστής και αυτομάτως λέει ανοίγει το μυαλό του! Και υπάρχουν και ντοκιμαντέρ αντίστοιχα για κάποια τέτοια φαρμακευτικά σκευάσματα, τα οποία τα διαφημίζουνε σε μία άλλη πλατφόρμα, το NEFLIX!

-Ναι, ναι.

-Όλα αυτά πρέπει να τα προσέξουμε και πρέπει να τα αποβάλλουμε από τη ζωή μας και από τα παιδιά μας.

-Δεν μπορούμε να τα αποβάλλουμε τώρα.

-Κάτι πρέπει να κάνουμε.

-Τα παιδιά ήδη είναι πλέον εθισμένα.

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας 

Γι’ αυτό είπαμε την μία πλευρά. Ίσως θα χρειαστεί να πούμε και την άλλη πλευρά. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τώρα τα παιδιά μας;      

-Πέντε λεπτά έχουμε πατέρα μου. Σε πέντε λεπτά μπορούμε να τα πούμε.

-Γι’ αυτό λοιπόν μέσα σ’ αυτά τα πέντε λεπτά, απλά επειδή δεν μπορούμε να τα αναπτύξουμε όλα αυτά, θα ήθελα να πω σε όλους. Στους γονείς κυρίως αυτό λέω τώρα, που ρωτούν: «Τι να κάνουμε με τα παιδιά μας;»

Τώρα δεν έχετε χρόνο. Χάσατε το παιχνίδι, γιατί το μυαλό σας ήταν αλλού. Τουλάχιστον τώρα γονατίστε και προσευχηθείτε στο Θεό να φωτίσει τα παιδιά σας ώστε, έστω και μέσα από αυτά τα λάθη που θα κάνουν, να καταλάβουν ότι βαδίζουν λάθος δρόμος, που δεν θα τους οδηγήσει στην ευτυχία αλλά στη δυστυχία.

Αλλά όμως πρέπει, παιδί μου, να ξυπνήσει και λίγο η Εκκλησία, που η σκανδαλώδης σιωπή της να βοηθήσει τα παιδιά και να αποκαλύψει την αλήθεια του νοήματος του γάμου, του άντρα και της γυναίκας στους ανθρώπους, θα φέρει μεγαλύτερο κακό, από ότι το Tik Tok. Όταν χάνει ο γονιός τον προσανατολισμό του και ψάχνει άλλα πράγματα, δεν μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά του. Όταν η Εκκλησία αναζητάει πλέον άλλους δρόμους να συμβιβαστεί και να υπακούσει σε προδρομικούς ή πολιτικούς αντίχριστους, τότε έχασε τον προορισμό της.

Αν όμως χάσει και η μάνα, που είναι η κορωνίδα της χαράς μας μέσα στο σπίτι, το νόημα το αληθινό και πάψει να μιλάει στα παιδιά της για την σωστή πραγματικότητα, για τις αλήθειες της πραγματικής αγάπης και ευτυχίας, τότε είναι που καταστραφήκαμε.

Την μάνα, παιδί μου, φοβάμαι. Όταν χαθεί η μάνα, χάθηκε το σπίτι! Χάθηκε το παιδί! Όσο θα υπάρχει μάνα αληθινή, χριστιανή, που να μιλάει για τον Θεό, για την αγάπη, για την καλοσύνη, για την ευγένεια και την ταπείνωση, να ξέρεις ότι δεν φοβάμαι, όσοι πειρασμοί και αν έρχονται. Όταν όμως χαθεί η μάνα, τότε χαθήκανε όλα.   

Και εσύ σαν άντρας μπορεί να αγαπάς τα παιδιά σου, αλλά δεν είσαι κάθε μέρα με τα παιδιά σου. Είσαι πολλές ώρες στη δουλειά σου. Η μόνη που βρίσκεται δίπλα τους είναι μόνο η μάνα.  

Ικετεύω αυτή τη στιγμή όλες τις μάνες του κόσμου, να μπούνε ξανά στην αγκαλιά του Ιησού και να Του πουν:

«Θεέ μου, συγχώρεσε μας για τα λάθη που κάναμε! Βοήθησε μας τώρα να βοηθήσουμε τα παιδιά μας!»

Γιατί δεν είναι μόνο παιδιά τους. Είναι τα παιδιά του Ιησού. Ο Ιησούς τις εμπιστεύτηκε τα παιδιά Του! Κατ’ ουσία Αυτός είναι ο πραγματικός Πατέρας, γιατί Αυτός έδωσε την ψυχή στα παιδιά. Οι μάνες είναι απλά θεϊκές παραμάνες, που πρέπει να εκτελούν τον λόγο του Ιησού, του πραγματικού Πατέρα και της Μάνας των παιδιών τους.

Εγώ νομίζω αυτό είναι το πιο φρόνιμο και το πιο σωστό, που θα μπορούσαμε κάποια άλλη στιγμή ενδεχομένως να το σχολιάσουμε.

-Βεβαίως.

-Πώς μπορούμε δηλαδή σαν γονείς να βοηθήσουμε τα παιδιά μας. Γιατί με το να διαπιστώνουμε το κακό και να μην κάνουμε εμείς σωστές ενέργειες, δεν έχει αξία, δεν έχει νόημα. Απλές διαπιστώσεις κάνουμε.

-Λοιπόν, νομίζω ότι άξιζε η αναμονή για να τα ξαναπούμε και θα τα ξαναπούμε για να συνεχίσουμε αυτή την συζήτηση, γιατί έχει πολύ, πολύ ενδιαφέρον, γιατί τα παιδιά μας είναι το μέλλον μας και χωρίς αυτό δεν πάμε πουθενά. 

Την ευλογία σας πατέρα Ελπίδιε! Την ευλογία σας!

-Ο Θεός να σας ευλογεί όλους και κυρίως τις μάνες μας. Τις μάνες μας! Ανάγκη από μάνες έχουμε παιδί μου. Ανάγκη από μάνες!

-Αμήν. Να είστε καλά. Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ πολύ!

-Ο Θεός να σας ευλογεί όλους.