26. Περί της «πνευματικής αποτείχισης» από την Εκκλησία του Χριστού

 

Σεβαστέ μου αδελφέ, ιερέα του Θεού  

Διάβασα με πολλή προσοχή όλα αυτά που μου έγραψες, όσον αφορά τις αποφάσεις που πήρες να αποτειχίσης τον εαυτό σου από την επίσημη Εκκλησία, στην οποία μέχρι τώρα ανήκεις.    

Πάντα θαύμαζα σε σένα την μεγάλη αγάπη που είχες στο Χριστό αλλά και τον φόβο που είχες να μην κάνεις κάτι που θα Τον δυσαρεστούσε.

Καταλαβαίνω την αγωνία της ευσεβούς ψυχής σου μήπως γίνεις αιρετικός, επειδή μνημονεύεις έναν Δεσπότη που έχει αποδεχτεί, όπως λες, τις λανθασμένες αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης.

Αδελφέ μου, σε ευχαριστώ που η αγάπη και η εμπιστοσύνη σου στο πρόσωπο μου σε κάνει να θέλεις να μοιραστείς μαζί μου τον πόνο και την αγωνία της ψυχής σου.  

Μου ζήτησες να σου πω τις δικές μου σκέψεις πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, επειδή φοβάσαι ότι η απόφαση σου αυτή μπορεί να αποβεί μοιραία για την σωτηρία της ψυχής σου.

Προσευχήθηκα πολλές φορές για σένα στον αγαπημένο μας Ιησού και τον παρακάλεσα να με φωτίσει, για όσα θα σου πω. Έτσι, έστω και λίγο αργοπορημένα, σου μεταφέρω κάποιες σκέψεις, που προβλημάτισαν πρώτα εμένα και ελπίζω τώρα και σένα.

Η Εκκλησία, αδελφέ μου, στην οποία ανήκουμε και οι δυο μας, είναι το Πατρικό μας Πνευματικό Σπίτι, στο οποίο ιδιοκτήτης είναι μόνο ο Κύριος μας Ιησούς. Γι’ αυτό και η αγία μας Εκκλησία ονομάζεται «Εκκλησία του Χριστού». Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς μας.

Ως εκ τούτου, κανείς, μα κανείς, όσο ψηλή θέση και αν έχει μέσα στην αγία μας Εκκλησία, δεν έχει το δικαίωμα να υπερβεί, να αλλοιώσει, ή να αλλάξει τους έγγραφους πνευματικούς κανόνες που καθορίζουν την ειρηνική πνευματική της πορεία μέσα στον κόσμο.

Όσοι εκκλησιαστικοί ηγέτες το έπραξαν αυτό, παρασυρμένοι είτε από λανθασμένες αντιλήψεις, είτε από επιτήδειους πολιτικούς ηγέτες, είτε από την υπεροπτική αυτοπεποίθηση της εκκλησιαστικής εξουσίας που κατείχαν, προκάλεσαν σχίσματα και αιρέσεις και χαρακτηρίστηκαν από την αγία μας Εκκλησία είτε σχισματικοί, είτε αιρετικοί. Η εκκλησιαστική μας ιστορία είναι ο αδιάψευστος ιστορικός μάρτυρας.

Αδελφέ μου, εσύ, σαν θεολόγος που είσαι, ασφαλώς και τα ξέρεις αυτά, γι’ αυτό και αντιλαμβάνεσαι τη σοβαρότητα των καταστάσεων.

Για να είμαι ειλικρινής, χαίρομαι που αντιλαμβάνεσαι και συ, όπως και εγώ, και κάποια άλλα πράγματα εξίσου σημαντικά, τα οποία, μπορώ να πω με σιγουριά, ότι θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλύτερα και να αντιμετωπίσουμε με περισσότερη διάκριση και σοφία τις πνευματικές αναταράξεις που απασχολούν αυτή την περίοδο την αγία Εκκλησία μας. 

Πολλοί δόλιοι πολιτικοί ηγέτες, κατ’ εντολή της σκοτεινής «πενταρχίας του σκότους» που κυβερνά αυτή τη στιγμή τον πλανήτη, ασκούν τρομακτικές πιέσεις σε κορυφαίους εκκλησιαστικούς ηγέτες για να αποδεχτούν και στο τέλος να υιοθετήσουν αποφάσεις που είναι αντίθετες με το θέλημα του Θεού, στο όνομα της δήθεν προόδου και αρμονικής συνύπαρξης των λαών.

Έτσι, όπως ξελόγιασε κάποτε ο Εωσφόρος την Εύα και τον Αδάμ για να κάνουν το σατανικό θέλημα του, τώρα προσπαθεί να αποπλανήσει την ίδια την Εκκλησία και να προκαλέσει την μεγαλύτερη πνευματική καταστροφή.

Αλήθεια, μεγαλύτερη καταστροφή από το να πολεμούμε εμείς οι ίδιοι την αγία μας Εκκλησία υπάρχει;  

Η σύνεση, τι απαιτεί;

·        Να εγκαταλείψουμε εμείς την αγία μας Εκκλησία, το Σπίτι του Θεού Πατέρα μας, ή

·        να αντιδράσουμε με σύνεση και σοφία απέναντι σε όλους αυτούς τους παρασυρμένους και αφελείς ηγέτες που, πολλές φορές χωρίς να το θέλουν, ή τυφλωμένοι από τον εγωισμό τους, κάνουν ζημιά στην αγία μας Εκκλησία, που είναι η αποκλειστική ιδιοκτησία του Κυρίου μας Ιησού;

Προσωπικά, προτιμώ να είμαι μέσα στην αγία μου Εκκλησία και να ενεργοποιήσω όλα εκείνα τα πνευματικά όπλα, όπως είναι η νηστεία και η προσευχή, που θα βοηθήσουν, αφ’ ενός τους πνευματικούς μας ηγέτες να δουν την αλήθεια και να μετανοήσουν και αφ’ ετέρου να κάνουν τον Κύριο μας να επέμβει, για να σώσει με τον τρόπο που Εκείνος ξέρει την αγία μας Εκκλησία.    

Πιστεύω, αδελφέ μου, πως ο σατανάς θα χαιρόταν περισσότερο αν έβλεπε τέτοιους δυνατούς και γενναίους στο πνεύμα ανθρώπους, σαν κι εσένα, να εγκαταλείπουν τον πνευματικό αγώνα και το νόμιμο δικαίωμα τους να υπερασπιστούν το «Πατρικό τους Σπίτι», την «αγία μας Εκκλησία», και να βγαίνουν έξω από Αυτήν.  

Είμαι σίγουρος ότι, το να παραμένουμε με πίστη και ανδρεία μέσα στην αγία μας Εκκλησία και από εκεί να προβληματίζουμε με ταπείνωση και φόβο Θεού τους ηγέτες μας στα πονηρά σχέδια του σατανά, είναι το καλύτερο, το πιο σοφό και συνετό, αλλά και το πιο οδυνηρό για τα σχέδια του σατανά.

Δεν πρέπει να φεύγουμε ποτέ εύκολα από την αγία Εκκλησία μας, έστω και αν κάποιοι εκκλησιαστικοί ηγέτες για κάποιο χρονικό διάστημα κάνουν το λάθος να σφετερίζονται ή να οικειοποιούνται την εξουσία του πραγματικού ιδιοκτήτη, που είναι ο Θεός και παραβλέπουν τους κανόνες που έγραψαν οι άγιοι Πατέρες.  

Όταν με την «αποτείχιση» φεύγουμε από την Εκκλησία μας, δίνουμε δικαίωμα στον καθένα να μας θεωρεί πλέον ξένους για την Εκκλησία μας, χωρίς κανένα δικαίωμα μέσα σ’ Αυτήν.

Θα ήθελα, επίσης να σου υπενθυμίσω δύο βασικά πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε:

·        Χωρίς Αρχιερέα και αποστολική διαδοχή δεν υπάρχει Εκκλησία

·        Μέσα στην αγία μας Εκκλησία υπάρχουν πολλοί ευσεβείς Αρχιερείς, που λάμπουν σαν διαμάντια, τους οποίους μπορούμε να τους εμπιστευόμαστε και να τους ακολουθούμε, αλλά υπάρχουν και κάποιοι ασεβείς Αρχιερείς, που παίζουν τον ρόλο του Ιούδα. Αυτούς πρέπει να τους αποφεύγουμε.  

Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι είναι πιο γενναίο, όταν βλέπουμε κάποιον να σφετερίζεται ή να κλέπτει το σπίτι μας, αντί να το αποδεχτούμε και να το εγκαταλείψουμε, πρέπει να μένουμε σταθεροί και γενναίοι και να φωνάζουμε σε όλους ότι η Εκκλησία είναι το σπίτι μας, το σπίτι του Θεού Πατέρα μας και ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει μέσα σ’ Αυτήν.

Μόνο έτσι, νομίζω, θα μπορέσουμε να προβληματίσουμε θετικά ή και ακόμα να αναγκάσουμε κάθε απερίσκεπτο ή πλανημένο ηγέτη να συνέρθει, αλλά και εμείς να μη στερηθούμε, σαν παιδιά του Χριστού, τις ουράνιες δωρεές της θείας Χάριτος, που πηγάζουν από την αγία μας Εκκλησία.

 Ελπίζω ότι οι σκέψεις μου αυτές θα σε βοηθήσουν να σκεφτείς με περισσότερη σύνεση και σοφία, αν πρέπει να αποτειχιστής ή όχι από την αγία μας Εκκλησία.

Παρακαλώ τον άγιο Θεό Πατέρα μας να πλημμυρίσει την ευγενική και ανδρεία καρδιά σου με το Άγιο Πνεύμα της Αλήθειας και της Σοφίας Του.   

Με ευχές εγκάρδιας αγάπης, ο ταπεινός εν Χριστώ αδελφός σου.