Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022

22. Τα δικά μας Χριστούγεννα



(Συνέντευξη του π. Ελπιδίου στον  Στέφανο Δαμιανίδη

στο FOCUS FM στις 03.01.2022) 

-Λοιπόν, εδώ είμαστε! Έχουμε στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής τον Πατέρα Ελπίδιο. Θα ξαναπώ όμως, Πατέρα μου, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τις σκέψεις σας και τις ευχές σας και για την στήριξη που μου δώσατε ψυχολογικά σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο, που αντιμετώπισα αυτό το θεματάκι με τον κορωνοϊό. Να είστε καλά. Καλή χρονιά να έχουμε, υγεία!

-Καλή χρονιά και σε σένα, παιδί μου, αγαπημένο του Θεού, και σου εύχομαι και καλή ανάρρωση, αλλά πραγματικά και καλή χρονιά. Γιατί το μεγαλύτερο δώρο του Θεού που μπορεί να μας δώσει, είναι να έχουμε μια καλή χρονιά. Μια χρονιά με σύνεση, μια χρονιά με σοφία, μια χρονιά με φώτιση, μια χρονιά με χαρά και γαλήνη.  Αυτό δεν είναι η ομορφιά της χρονιάς;

-Μακάρι! Όλοι αυτό θέλουμε. Όλοι αυτό θέλουμε! Αλλά, πατέρα μου, πατέρα μου, ξέρετε κάτι; Μας θέλουνε φοβισμένους. Εγώ εκεί θέλω να εστιάσουμε. Πώς θα ξεπεράσουμε τον φόβο; Πώς μπορούμε μέσα από τον λόγο του Θεού, πώς μπορούμε μέσα από τις Γραφές μας να ξεπεράσουμε αυτό το κακό συναίσθημα του φόβου;

-Παιδί μου, άκουσε να δεις.

-Ναι.

-Τι συμβαίνει. Ο Θεός, όταν είδε ότι ο άνθρωπος έφυγε από κοντά Του, έχασε τη χαρά, έχασε την αγάπη, έχασε την καλοσύνη, έχασε την συμπόνοια. Και είδαμε τι κακά γινόντουσαν μέχρι την γέννησή Του. Έτσι δεν είναι;

Λοιπόν, αυτό ήταν που έκανε τον Θεό να στείλει τον ίδιο Του τον Γιό, να γίνει άνθρωπος, να έρθει ανάμεσά μας, για να μας δώσει μονάχα ένα πράγμα. Τι; Την αγάπη.

Την αγάπη εκείνη που κατευθύνεται από την θεϊκή Λογική και που έχει σαν θυγατέρες την συμπόνοια, την ευσπλαχνία, την καλοσύνη, την ευγένεια, όλα αυτά τα ωραία. Αυτό λέγεται θεϊκή Λογική. 

Δηλαδή, όταν έχουμε μέσα μας την αγάπη, έχουμε την θεϊκή Λογική.

Του σατανά η λογική, ποια είναι, η εωσφορική λογική; Να παρουσιάζει την δύναμη του φόβου, γιατί θέλει να εξουσιάζει με το στανιό το κάθε τι και γύρω από τον φόβο να ακολουθούν και όλες οι σκοτεινές θυγατέρες του κακού.

Γι’ αυτό σήμερα ζούμε αυτό το παράδοξο, αυτό το παράξενο. Ζούμε κάτω από έναν φόβο. Γιατί; Διότι πλέον,… δεν ξέρω αν θα μπορούσα να τα πω αυτά τώρα σε σας...

-Σας ακούω, σας ακούω.

-Άκουσε, παιδί μου. Συνέβηκε ένα γεγονός, το οποίο πέρασε ας πούμε λίγο απαρατήρητα.   

-Τι εννοείτε; Ποιο;

-Στο Ιλινόις (Illinois) της Αμερικής πήγαν κάποιοι σατανιστές από τον ναό εκεί του Ιλινόις και τι έκαναν; Κοντά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, που είχαν στήσει οι ευσεβείς χριστιανοί, δίπλα ακριβώς από την φάτνη του Χριστού μας, έπιασαν και έβαλαν μια άλλη δική τους δήθεν φάτνη, ένα μικρό κρεβατάκι, που μέσα σε αυτό εικονιζότανε ένα μαύρο αποτύπωμα του νεογέννητου Αντίχριστου!

-Τι λέτε;  

-Μάλιστα.

-Τι λέτε;

-Αυτό συνέβηκε εφέτος στο  Ιλινόις (Illinois) της Αμερικής. Έγινε και αλλού. Αλλά αυτό που συνέβηκε στο  Ιλινόις (Illinois) της Αμερικής ήτανε… το κτίριο αυτό ήταν κρατικό, δημόσιο κτίριο. Και ήθελαν να πουν με λίγα λόγια:

«Ναι, μέχρι τώρα γιορτάζετε εσείς τον Θεό του φωτός και της αγάπης, όπως λέτε, τον Ιησού, αλλά εμείς τώρα σας παρουσιάζουμε την δική μας την γιορτή, τον δικό μας «Χριστό», τον αληθινό δικό μας «Χριστό», που θα έλθει να εξουσιάσει όλο τον κόσμο».

Γι’ αυτό, αυτό το γεγονός είναι εκείνο που δίνει το στίγμα, για να καταλάβουμε και να ερμηνεύσουμε, γιατί γίνονται όλα αυτά τα πραγματάκια.

Όταν, παιδί μου, γεννήθηκε ο Χριστός, ξέρετε τι θυμό είχε ο σατανάς; Δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια διέταξε τότε ο Ηρώδης να… σκοτώθηκαν!

-Ναι, ναι. 

-Δεκατέσσερις χιλιάδες νήπια, σαν μία έκφραση του θυμού του. Τώρα, με την γέννηση πλέον του Αντίχριστου, που λένε οι ίδιοι ότι ήδη έχει γεννηθεί… και μάλιστα με ένα φοβερό σχεδόν παραλληλισμό της γέννησης του Χριστού. Οι δαίμονες λένε μέσα από τους εξορκισμούς ότι:

«Όπως εσείς, λέει, έχετε δεχτεί τον Υιό του Θεού, τον Ιησού, να γεννηθεί όπως λέτε από μία Παρθένα και με το Πνεύμα του Θεού σας, έτσι τώρα και ο δικός μας θεός, ο Εωσφόρος, γέννησε με το δικό του πνεύμα, μέσα από μια παρθένα αφοσιωμένη πλήρως στον αρχηγό μας τον σατανά».

Δεν θα ερμηνεύσω αυτό που λένε οι δαίμονες.

-Κατάλαβα.

-Αλλά σας λέω τι είπαν εκείνοι.

-Κατάλαβα. Κατάλαβα.

Και τώρα πλέον έχουμε κι εμείς το δικαίωμα να γιορτάζουμε τον δικό μας τον «Χριστό». Ποιο «Χριστό»; Που θα εξουσιάζει όλο τον κόσμο. Και θα το καταφέρουμε αυτό, γιατί εμείς έχουμε πλέον τους τρόπους να επέμβουμε στο σώμα σας. Εμείς ξέρουμε τώρα, ότι μπορούμε και να σας εντοπίζουμε και να σας συντονίζουμε και να σας συγχρονίζουμε».

Από εκεί κατάλαβα, παιδί μου, ότι όλα αυτά που γίνονται, δεν ερμηνεύονται μόνο με ιατρικές αποφάσεις. Δεν ερμηνεύονται μόνο με όλες αυτές τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους γιατρούς, που οι μεν κάποιοι γιατροί είναι πλήρως συσκοτισμένοι και δεν θέλουν να πουν την αλήθεια, γιατί τους απειλούν και αυτούς.

-Ναι.

-Και άλλοι που λένε την αλήθεια, που λένε, που ερμηνεύουνε πρακτικά, πρακτικά, με χαρτιά, με ντοκουμέντα, το τι κακό συμβαίνει, αυτοί να διώκονται. Επομένως λοιπόν, εδώ υπάρχει ένας παραλογισμός, ένας παραλογισμός  λογικής. Δεν υπάρχει πλέον λογική.

Υπάρχει μονάχα τώρα η άκρατη επιθυμία του Εωσφόρου να κυριαρχήσει στη γη. Και αν δεν το δεις έτσι, δεν πρόκειται να καταλάβεις τίποτα από όλα αυτά που συμβαίνουν.  

Μην ξεχνάτε ότι, αυτό το πράγμα εδώ και πολύ καιρό, το προανήγγελλε πάντα σε σατανιστικές τελετές ο Εωσφόρος, ότι: «Έρχεται ο υιός μου. Να ετοιμαστείτε!». Και μάλιστα η ετοιμασία είχε σχέση με δύο βασικούς άξονες: τον πολιτικό και τον εκκλησιαστικό άξονα. Τον πολιτικό, γιατί;

Όλοι αυτοί που έπρεπε να βρίσκονται στις καίριες θέσεις την κατάλληλη περίοδο, την κατάλληλη στιγμή εκείνη που θα έπρεπε να αρχίσει η κυριαρχία του Εωσφόρου, έπρεπε να είχαν εκπαιδευτεί στα δικά του πανεπιστήμια και στις δικές του σατανιστικές τελετές.

Αν θέλετε λοιπόν, αν θέλετε, κάντε μια έρευνα για όλους τους ηγέτες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στις εξουσίες και που προωθούν όλα αυτά τα πράγματα.

-Σε παγκόσμιο επίπεδο αναφέρεστε, φαντάζομαι, έτσι;

-Ορίστε;

-Σε παγκόσμιο επίπεδο πιστεύω ότι αναφέρεστε. 

-Βέβαια, σε παγκόσμιο. Μα είναι η ίδια κίνηση σε παγκόσμιο επίπεδο! Κανένας αρχηγός πλανεμένος δεν λέει κάτι διαφορετικό από τους άλλους. Και όλους αυτούς, βέβαια, εμείς τους ανεβάζουμε, ότι είναι έξυπνοι, μεγάλοι ηγέτες, και τα λοιπά. Όσο έξυπνος ήταν και σοφός ο Χίτλερ, ο οποίος χαιρετιζόταν από όλους σαν ο πιο έξυπνος, δραστήριος και νοήμων αρχηγός, μέχρι που αποδείχτηκε, τι;

-Η παράνοια του.

-Ψυχοπαθής δολοφόνος. Πιστεύετε ότι ο σατανάς δεν θα χρησιμοποιούσε ακριβώς τα ίδια συστατικά;

Ψυχοπαθείς δολοφόνους θα έπρεπε να ανεβάσει στην εξουσία, που να καθορίσουν το μέλλον της παγκόσμιας εξουσίας του.

Γι’ αυτό, παιδί μου, μην τρομάζετε με όλα αυτά που γίνονται. Εμείς, βέβαια αυτή τη στιγμή, στεναχωριόμαστε με όλα αυτά που γίνονται. 

-Ε, βέβαια.

-Όμως η Εκκλησία του Χριστού με πόλεμο ξεκίνησε, με διωγμούς ξεκίνησε, αλλά και με έρωτα πολλών ανθρώπων για τον Θεό. Παιδί μου, ξέρεις τι σημαίνει μικρά κοριτσάκια, μικρά αγοράκια, Γεώργιος, Δημήτριος, Μαρίνα, Ειρήνη, Χριστινούλα, Αικατερίνα, Σοφία, Πίστη, Ελπίδα, Αγάπη, 11, 10, 12, 20 χρονών, αυτά τα παιδιά, ξέρετε τι σημαίνει να αφήνουν τις περιουσίες τους, να αφήνουν τα σπίτια τους, για να μην δεχτούν το σφράγισμα αυτό του Εωσφόρου, το οποίο τότε είχε άλλη μορφή το σφράγισμα. Ήταν το λιβάνι. Πάλι πνευματικό. Έπρεπε να λιβανίσουν στους θεούς, για να αποδεχτούν την θεότητά τους και μετά τους άφηναν ελεύθερους. Εκείνοι δεν ήθελαν ούτε καν το λιβάνι να πιάσουν, να το ρίξουν! 

Το ίδιο είναι και τώρα. Υπάρχει ένα άλλο λιβάνισμα, το οποίο όμως αυτή τη στιγμή δεν γίνεται σε ένα εξωτερικό θυσιαστήριο, όπως ήταν τότε μπροστά στους αυτοκράτορες. Αλλά γίνεται μέσα στο μεγαλύτερο θυσιαστήριο της ψυχής, που είναι η καρδιά του ανθρώπου!

Γιατί η καρδιά του ανθρώπου είναι εκείνη, παιδί μου, που θα θυμιάσει ή τον διάβολο ή την Ζωή.

Γι’ αυτό ο Χριστός πριν 2022 χρόνια γεννήθηκε στη μήτρα μιας γυναίκας. Όμως, όταν εμείς προσευχόμαστε και ψάλλουμε, δεν λέμε «Χριστός γεννήθηκε» αλλά «Χριστός γεννάται!».

-Σωστά.

-Έτσι δεν λέμε μέχρι σήμερα;

-Σωστά, έτσι λέμε.

-Αυτό είναι, γιατί ο Χριστός τώρα θέλει, όχι να μπει στη μήτρα μιας γυναίκας, αλλά να μπει στις καρδιές των ανθρώπων. Για ποιο λόγο; Για να τους αναγεννήσει με την πραγματική αγάπη.

Αγάπη, παιδί μου, ξέρεις τι σημαίνει; Η θεϊκή εκδοχή της αγάπης είναι, ευσπλαχνία, αγάπη, ευγένεια, καλοσύνη, συμπάθεια, συμπόνια, όλα αυτά. Αυτό ενοχλεί τον σατανά!    

Για να δεχτούμε, για να δεχτούμε εμείς λοιπόν αυτή τη στιγμή αυτές τις γιορτές και να πούμε «Καλά Χριστούγεννα», έτσι δεν λέμε;

-Έτσι λέμε.

-Γιατί δεν τα λέμε «Ιησούγεννα», αφού γεννήθηκε ο Ιησούς. Δεν γεννήθηκε;

-Ναι.

-Ο άγγελος είπε στην Μαριάμ «Θα το ονομάσεις Ιησού, το βρέφος».

-Ναι.

-Κι όμως, δεν λέμε «Ιησούγεννα», γιατί;

-Γιατί;

-Εκείνη την ημέρα δεν γεννήθηκε απλά ο Ιησούς, ο άνθρωπος Ιησούς, ο τέλειος άνθρωπος που θα γινόταν ο φίλος μας, ο Αγαπημένος μας, ένα με μας με ασύγκριτη δύναμη. Γεννήθηκε ο Υιός του Θεού και Χριστός. Δηλαδή, ο Μεσσίας, ο Σωτήρας μας!

Γι’ αυτό λέμε «Καλά Χριστούγεννα». Δηλαδή, με λίγα λόγια η λέξη «Χριστός», το όνομα «Χριστός», δεν είναι απλώς ένα όνομα. Είναι το επίθετο, είναι ο προσδιορισμός του ρόλου και του έργου, που θα έπρεπε να παίξει ο Ιησούς σαν άνθρωπος εδώ στη γη.

Γι’ αυτό και αυτή η λέξη που φοβάται ο σατανάς, είναι η λέξη  «Χριστός». Όταν κάνουμε εξορκισμούς, μου κάνει φοβερή εντύπωση, ότι εύκολα μπορεί να αποκαλέσει το όνομα Ιησούς. Ακόμα και στο Ευαγγέλιο όταν ο Χριστός μας θεράπευσε κάποιους δαιμονισμένους, τι είπε ο σατανάς; «Γιατί ήλθες, λέει, Ιησού προ καιρού να μας βασανίσεις;» Το όνομα «Ιησούς» τολμούν να το πουν.

-Ενώ το «Χριστός», όχι,

-Και το τρέμουν! Αλλά, «Χριστός» δεν μπορούν να το πούνε, όχι γιατί είναι λιγότερο τρομερό, πρόσεξε, το όνομα του Ιησού.

Το «Χριστός» είναι τρομερό όνομα, αλλά γιατί; Γιατί το επίθετο «Χριστός» προσδιορίζει τον ρόλο που θέλουν να παίξει ο υιός του Εωσφόρου στα έσχατα, σαν Αντίχριστος. Δηλαδή, θέλουν να του αποδώσουν το πραγματικό όνομα, τον πραγματικό τίτλο. «Χριστός, είναι ένας τίτλος, είναι ένα επίθετο, είναι ένας προσδιορισμός φοβερός, θέλουν να τον αποδώσουν (οι δαίμονες) μόνο στον υιό του Εωσφόρου. Γι’ αυτό και δεν θέλουν… κανένας δαίμονας δεν μπορεί να πει το όνομα του Χριστού, (για τον Ιησού), γιατί ο Εωσφόρος τους περνάει γενεές πενήντα τέσσερις.

-Χα, χα! Μάλιστα.

-Το καταλαβαίνετε;

-Κατάλαβα, κατάλαβα.

-Εμείς αυτά τα Χριστούγεννα, παιδί μου, δεν πρέπει να φοβόμαστε. Ξέρω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται και καλά κάνουν και φοβούνται. Αλλά ξέρεις γιατί φοβούνται; Γιατί δεν πιστεύουν στην αιώνια ζωή. Εμείς, παιδί μου, δεν ήλθαμε στη γη για να μείνουμε μόνιμα. Άντε 60, 70, 80 χρόνια. Μετά; Η αιωνιότητα! Κατάλαβες;

-Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε. 

-Εμείς ζούμε, παιδί μου,  για την αιωνιότητα, το καταλαβαίνετε;

 -Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.

-Ζούμε για την αιωνιότητα, για να ζήσουμε μέσα στην αγάπη του Θεού. Μέσα στην αγάπη του Θεού. Ενώ ο σατανάς, τι λέει; Δεν θέλει αιωνιότητα. Θέλει τώρα εδώ να βασανίζει τους ανθρώπους, εδώ να τους τελειώσει. Σου λέει: «Γιατί να ζήσεις 60; Να πας 70 χρονών».  

-Ναι, αλλά Πατέρα μου, θα ζήσουμε όμως τα 30, 40 χρόνια, τα παιδιά μας θα ζήσουν τα άλλα 60, σε τι Ελλάδα θα ζήσουμε;

-Παιδί μου…

-Εγώ ξέρετε πόσο στεναχωρημένος, πόσο στεναχωρημένος… πραγματικά το σκεφτόμουνα, έβλεπα αυτή την απίστευτη αδιανόητη εικόνα των Ελλήνων την Πρωτοχρονιά να είναι μέσα στα σπίτια τους και οι Πακιστανοί να κάνουν πάρτι μπροστά στο Σύνταγμα; Και σκεφτόμουνα και έλεγα:

«Μα πώς είναι δυνατόν σε αυτή την πλατεία, στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, να πάει κάποιος και να βάλει μία φάτνη με το θείο Βρέφος μέσα σ’ αυτό το πλήθος το άναρχο

Εμένα, εμένα με έπιασε η ψυχή μου, η ψυχή μου, όταν είδα αυτές τις εικόνες, Πατέρα μου.

-Αγαπητέ μου, Στέφανε, κρίνετε η επιλογή των ανθρώπων! Έχουμε δύο επιλογές. Ή θα πάμε με τον Βασιλιά…

-Καταλαβαίνετε τι σας ρωτάω; Συγγνώμη που σας διακόπτω, αλλά αυτό είναι κάτι που είναι άμεσο στα παιδιά μας, τις κόρες μας αφορά!

-Καταλαβαίνω. Αυτό αφορά όμως και τη κακή διαχείριση της πνευματικής διδασκαλίας των γονιών προς τα παιδιά τους.

-Μάλιστα.

-Σήμερα να ξέρετε ότι ο κορωνοϊός έκανε πολύ κακό, αλλά έκανε και ένα τρομακτικά μεγάλο καλό. 

-Μάλιστα.

-Αποσαφήνισε τις μέχρι τώρα επιλογές των ανθρώπων. Άνοιξε από πάνω την τάπα, βγήκε όλος ο βόθρος που ζούσαμε όλα αυτά τα χρόνια.  Την ψευτιά που ζούσαμε, παιδί μου.

Μέχρι τώρα όλοι λέγαμε: «Είμαστε Χριστιανοί». Βλέπετε, δεν χρησιμοποιούμε την λέξη του Ιησού σαν επίθετο εμείς, αλλά την λέξη «Χριστός» το όνομα «Χριστός». Είμαστε Χριστιανοί. Δηλαδή, εμείς όταν θα πάμε στην φάτνη του Χριστού, δεν θα πάμε απλά για να υποδεχτούμε τον ερχομό ενός ανθρώπου που γεννήθηκε, γιατί ήταν τέλειος άνθρωπος, αλλά του Υιού του Θεού, πάμε να υποδεχτούμε, παιδί μου, τον αγαπημένο μας Χριστό! Δηλαδή, εμείς ομολογούμε με αυτή την λέξη,  ότι αυτός που γεννήθηκε, ο Ιησούς, δεν είναι απλά ο Ιησούς ο άνθρωπος, αλλά είναι ο Ιησούς Χριστός. Δηλαδή, ο άνθρωπος αλλά και ο Υιός του Θεού και Μεσσίας σε μας! 

Σήμερα όταν λέμε «Καλά Χριστούγεννα», αυτή την ευχή που την λέμε ευρέως οι πάντες, εννοούμε αυτό που εννοεί κάθε άνθρωπος, όταν θέλει να ευχηθεί σε κάποια γυναίκα που θέλει να γεννήσει: «Καλή γέννα», λέμε, να έχει «καλή γέννα».

Εμείς αυτό ευχόμαστε να έχει ο ένας στον άλλο «Καλά Χριστούγεννα». Δηλαδή, καλά μέσα στην καρδιά μας. Πρόσεξε, στην καρδιά μας, παιδί μου, να γεννηθεί ο Χριστός. Γιατί; Γιατί αν δεν γεννηθεί στην καρδιά μας, δεν μπορεί να αναγεννήσει την καρδιά μας, ώστε αυτή που μέχρι τώρα σκεφτόταν κακά και άσχημα και πονηρά, τώρα να σκέφτεται με αγάπη, με συμπόνοια, με ευσπλαχνία.

Ο Ιησούς ήλθε να γεννηθεί στην καρδιά μας, για να κάνει αυτή την μεταλλαγή, την μεταποίηση, την μεταποίηση, από το καλό στο τελειότερο και αγιότερο.  

Γι’ αυτό, θα ήθελα, μέχρι να τελειώσουμε την εκπομπή σου, παιδί μου…, να φύγουμε λίγο απ’ αυτόν τον φόβο, να φύγουμε λίγο από αυτήν την κακία.

-Να φύγουμε. Να φύγουμε.

-Και να γυρίσουμε πίσω. Ξέρεις πού; Στα «Χριστούγεννα», τα οποία εμείς τα γιορτάζουμε μονάχα μια μέρα με δώρα, με χριστουγεννιάτικα τραπέζια, με χριστουγεννιάτικα… πώς το λένε, δέντρα και τα λοιπά.

-Ναι.

-Όμως, εσύ όταν γέννησες το παιδί σου, ήταν η χαρά σου μόνο εκείνη την ημέρα που γεννήθηκε ή συνεχόμενη χαρά;  

-Και κάθε μέρα και κάθε μέρα.

-Αυτό είναι παιδί μου. «Τα Χριστούγεννα», αυτό που λες εσύ είναι! Δηλαδή, να ζεις κάθε μέρα την γέννηση του παιδιού σου. Την ημέρα εκείνη, παιδί μου, των Χριστουγέννων, δεν γεννήθηκε ο Ιησούς για μία μέρα. Γεννήθηκε ο Βασιλιάς μας! Γεννήθηκε ο Έρωτας μας! Γεννήθηκε το Μωρό στη μάνα εκείνη, που θα την κάνει σε όλη της τη ζωή…, θα κάνει τη μανούλα αυτή να είναι ευτυχισμένη. Αυτός ο πατέρας…, εσύ είσαι ευτυχισμένος με το παιδί σου. Η γυναίκα σου είναι ευτυχισμένη με το μωρό της, με τα παιδιά της και για χάρη των παιδιών αυτών, θα έκανε τα πάντα. Έτσι δεν είναι;   

-Έτσι ακριβώς.

-Εσένα μπορούν να σε πειράξουνε. Την γυναίκα σου μπορούν να την πειράξουνε. Αλλά μην τολμήσει κανένας να πειράξει τα μωρά σου, τα παιδιά σου! Σωστά τα λέω;

-Απόλυτα.

-Ε, λοιπόν, για να καταλάβετε τι σημαίνει αυτά τα Χριστούγεννα, πήρα το δικό σου παράδειγμα, για να ερμηνεύσω και να πω ότι, τα Χριστούγεννα αυτά δεν πρέπει να τα γιορτάσει κάποιος με το να λέει «Καλά Χριστούγεννα», «Merry Christmas» και να έχουμε φαγητά, να έχουμε…

-Όχι, δεν πρέπει να μείνουμε, δεν πρέπει να μείνουμε στην επιφάνεια μόνο. Αυτό λέτε, πρέπει να το καταλάβουμε.

-Να μείνουμε παιδί μου, στο μεγαλείο, της γέννησης ενός Βρέφους, το οποίο, όμως, Βρέφος, ο μικρός Ιησούς, το Βρέφος Ιησούς, που δεν είναι μόνο άνθρωπος, είναι και ο Γιός του Θεού, είναι ο Χριστός μας! Είναι ο Έρωτάς μας! Είναι η Αγάπη μας! Είναι η Ευσπλαχνία μας! Αν δεν πας, παιδί μου, εκεί στην φάτνη μαζί Του, να Τον πάρεις σαν τα τσοπανόπουλα…. Ξέρεις τι μεγάλο πράγμα ήτανε εκείνη τη νύχτα που πήγανε οι τσοπάνηδες, οι τσοπάνισσες, τα τσοπανόπουλα, να δουν τι; Ένα μικρό Παιδάκι που άλλαξε τη ζωή όλου του κόσμου!

Ξέρεις τι ένιωθαν αυτοί οι άνθρωποι, οι απλοί και ταπεινοί, που πήγανε εκεί και Τον είδαν στα μάτια, τους χαμογέλασε ο μικρός Ιησούς και εκείνοι, και εκείνοι άνοιξε η καρδιά τους από χαρά! Έπιασαν ο χεράκι Του, το έβαλαν μέσα στο δικό τους το γέρικο και το φίλησαν! Και τους μετέφερε από την αθωότητα Του, από την αθωότητα του ο Ιησούς, τους έδωσε αθωότητα. Από την ευσπλαχνία Του, τους έδωσε ευσπλαχνία. Από την καλοσύνη Του, τους έδωσε καλοσύνη. Από το χαμόγελό Του, τους έκανε να γίνουν χαρούμενοι άνθρωποι!

Αυτό, παιδί μου, σημαίνει «Καλά Χριστούγεννα», να ζήσεις, δηλαδή, τα Χριστούγεννα μέσα στην καρδιά σου με τόση αγάπη, που θα ζεις μόνο για την αγάπη! Να μιλάς για την αγάπη! Να συμπεριφέρεσαι με αγάπη!

Ο σατανάς αυτό δεν το θέλει. Εκείνος θέλει φόβο, τρόμο, υποταγή. Καταλάβατε; Εκείνος, παιδί μου, ο Ιησούς, ήλθε να μας κάνει ελεύθερους.

Στέφανε, ξέρεις τι θα ήθελα να κάνουμε μαζί;

-Σας ακούω.

-Να σε πάρω, σαν αδελφάκια, που έχουμε τον ίδιο Θεό Πατέρα, αλλά και όλους τους αγαπητούς ακροατές σας και να τρέξουμε όλοι μαζί στο άκουσμα των αγγέλων, ότι κάπου εκεί σε μια σπηλιά, γεννήθηκε ο μεγάλος Βασιλιάς! Θα σας πάρω να πάμε μαζί. Να πάμε να δούμε τον μικρό Ιησού στην φάτνη Του, που εκεί θα βρίσκεται συνέχεια για όλη αυτή τη χρονιά, για όσους θέλουν να Τον αγαπήσουν.

Και ξέρεις τι θέλω να Του πούμε, παιδί μου, Στέφανε;

«Μικρέ μου Ιησού, ξέρω τι σημαίνει να γεννιέται ένα παιδί, γιατί κι εγώ είμαι πατέρας και γέννησα ένα παιδί, ξέρω τι σημαίνει για την μαμά σου να γεννηθεί ένα μωρό, γιατί και η γυναίκα μου έτσι το έζησε. Άφησε με όμως σήμερα, να σε κάνω και δικό μου Μωρό. Να σε πάρω στην αγκαλιά μου, όπως σε πήραν τα τσοπανόπουλα, να σε πάρω και να σε κλείσω τόσο σφικτά και να σου πω βαθιά μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου:

Ιησού μου, φως μου και αγάπη μου, άλλαξε την καρδιά μου! Έλα, μπες στην καρδιά μου και μην φύγεις ποτέ. Να είναι μόνο αγάπη και χαρά! Μόνο αγάπη και καλοσύνη! Μόνο αγάπη και ευσπλαχνία! Μόνο αγάπη και ευγένεια! Μόνο αγάπη και χαρά!».

Αυτό θα ήθελα όλοι μαζί σήμερα, να πάμε κοντά στη φάτνη, να γυρίσουμε λίγο πίσω τον χρόνο, να πάμε εκεί στην φάτνη, να πάρουμε το χεράκι Του και να πούμε:

«Από σήμερα να είμαστε εμείς η οικογένεια του μικρού Ιησού!» 

-Ναι, να το κάνουμε.

Ιησούς, παιδί μου, ποια οικογένεια είχε εκείνη την ημέρα; Όλοι συνήθως έχουμε οικογένειες, που χαιρόμαστε σε μια γέννηση. Ποιος ήτανε η οικογένεια Του; Μόνο η Μαριάμ ήτανε εκεί, ο Ιωσήφ και τα απρόσμενα τσοπανόπουλα με τους τσοπάνηδες. Αυτή τη χρονιά όμως, ας γίνει το κάτι διαφορετικό. Ας πάμε όλοι μαζί, να γίνουμε εμείς η δική Του οικογένεια! 

-Να μία πολύ ωραία πρόταση, ένα πολύ ωραίο μήνυμα, το οποίο μπορούμε να το κάνουμε σήμερα. Μπορούμε να το κάνουμε κάθε μέρα! Κάθε μέρα μπορούμε να το κάνουμε!

-Κάθε μέρα, παιδί μου. Κάθε μέρα, παιδί μου! 

 -Κάθε μέρα μπορούμε να το κάνουμε.

-Να γεννάται ο Ιησούς και όταν κάνουμε κάτι κακό να λέμε: «Μα το Μωρό μου δεν το θέλει αυτό».

Δες, παιδί μου, ένα μωρό ποτέ δεν κρίνει κανέναν. Δεν ξεχωρίζει μαύρο ή άσπρο. Δεν ξεχωρίζει αμαρτωλό ή άγιο. Χαμογελάει σε όλους και δέχεται το χάδι του καθενός. Αυτό κάνει ο μικρός Ιησούς. Δεν Τον νοιάζει πόσο αμαρτωλοί είμαστε σήμερα. Δεν Τον νοιάζει πόσο φύγαμε από κοντά Του. Απλά σήμερα με το χαμόγελο Του, μέσα από το χάδι Του το παιδικό, μέσα από την αναζήτηση των ματιών Του, θέλει να ξαναρθούμε κοντά Του και να Τον κάνουμε δικό μας μέλος της οικογένειας μας. Να γίνει ο άνθρωπός μας! Το Μωρό μας! Το Μωρό της καρδιάς μας!  Στέφανε, το θέλεις εσύ αυτό;

-Με όλη μου την καρδιά!    

-Ε, τότε εύχομαι να το θέλει και όλος ο κόσμος!

-Με όλη μου την καρδιά και το θέλουν και όλοι οι ακροατές… πατέρα, πατέρα Ελπίδιε...

-Μην φοβάστε για όλα αυτά που τώρα θα συμβούν.

-Αυτό θέλω να ρωτήσω. Αυτό θέλω να ρωτήσω, γιατί τώρα μας αγαλλιάσατε την καρδούλα μας, τη ψυχούλα μας, μας μιλήσατε μέσα μας, στα μύχια της καρδιάς μας, στη ψυχή μας. Δεν μπορώ να μην ρωτήσω, εγώ θα είμαι ο κακός της υπόθεσης. Τι βλέπετε; Τι έχουμε μπροστά μας; Τι 2022 είναι αυτό;   

-Το 2022 θα γίνει η κάθαρση.

-Κάθαρση.

-Το 2022, παιδί μου, θα έρθει η προσγείωση. Θα έρθει η αποκάλυψη. Θα αποκαλυφθούν του καθενός μας οι καρδιές. Και ο Ιησούς θα φτιάξει τον δικό Του στρατό, του θεϊκού έρωτα. Το πρώτο τάγμα σχεδόν τελειώνει πλέον. Το πρώτο τάγμα των ομολογητών. Το δεύτερο τάγμα τώρα ξεκινάει. Είναι το τάγμα, το αναρίθμητο τάγμα εκείνο, που θα ερωτευτούν με όλη την δύναμη της καρδιάς τους τον μικρό Ιησού και σαν κέντρο της ζωής τους θα έχουν τον μικρό Ιησού.  Γιατί παιδί μου, για να δεχτείς την αληθινή αγάπη, την άδολη αγάπη, πρέπει να γίνεις παιδί.

Γι’ αυτό και ο Χριστός δεν ήλθε σαν διοικητής, δεν ήλθε σαν μεγάλος να διοικήσει τον κόσμο. Ήλθε σαν Μωρό να κατακτήσει την καρδιά μας! Θέλει να γίνει καρδιοκατακτητής και όχι σωματοκτόνος!  

Γιατί ο σατανάς ήδη ξεκίνησε. Θέλει να κάνει αυτό που έκανε τότε με την γέννηση του Χριστού. Με δολοφονία ξεκίνησε την γέννηση του Χριστού από μίσος του Εωσφόρου και τώρα πάλι από μίσος για την ανθρωπότητα, που ανήκει στο Θεό, ξεκινάει πάλι με μια παγκόσμια δολοφονία!

Ψυχασθενείς, νευρωτικοί ιατροί, επιστήμονες, πολιτικοί, ανόητοι εκκλησιαστικοί και αυτοί οι δύο, Αντίχριστος και Ψευδοπροφήτης, θα φέρουν την καταστροφή.

Όμως, να ξέρουν ότι,  όλοι τους θα καταστραφούν. Όσοι θα αφήσουμε τον Χριστό να μείνει μέσα στη καρδιά μας σαν καρδιοκατακτητής της αγάπης μας και του θεϊκού έρωτα μας, να ξέρετε παιδί μου ότι, και θα μας φυλάξει ο Θεός και θα μας αναδείξει σαν τα ωραιότερα μέλη της οικογένειας Του! Εγώ ποθώ, αγαπητέ Στέφανε…

-Ναι.

-Να είμαι μέσα σε αυτήν τη οικογένεια του Ιησού. Και θέλω από σήμερα ο Ιησούς μου, να μην είναι μόνο ο έρωτας της καρδιάς μου, αλλά να είναι ο άνθρωπός μου!

Όλοι ψάχνουν έναν άνθρωπο να ακουμπήσουμε, να γοητευτούμε. Όλοι ψάχνουν έναν άνθρωπο να ειρηνεύσουμε και να γαληνέψουμε. Για μένα Αυτός είναι ο άνθρωπός μου, ο μικρός Ιησούς, αυτό το μικρό Παιδί της Βηθλεέμ!

-Μάλιστα.

-Εγώ αυτό εύχομαι σε όλους και σε σένα, να γίνει αυτό το μικρό Παιδί της Βηθλεέμ, ο μέγας έρωτας της καρδιάς μας, που δεν θα μπορέσει ποτέ ο σατανάς να κατακτήσει την δικιά μας την καρδιά, ό,τι και αν κάνει, ό,τι αν κάνει, ό,τι και αν έρθει! Εγώ αυτό θα ήθελα να σας πω.

-Πατέρα μου,

-Ναι, παιδί μου.

-Θέλω θερμά να σας ευχαριστήσω. Θερμά να σας ευχαριστήσω, για αυτήν την πολύ ωραία κουβέντα που είχαμε, που μας γεμίσατε λίγο αγάπη την καρδούλα μας. Το είχαμε ανάγκη. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

-Ο Θεός να σας ευλογεί όλους, παιδί μου.

-Να είστε καλά. Να είστε καλά.