-Πατέρα, ποια κατά τη γνώμη σας είναι η
πιο μεγάλη δύναμη, που θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αντέξουμε σ’ αυτά τα
μεγάλα προβλήματα, που αντιμετωπίζουμε σήμερα;
-Είναι, παιδί μου, ακριβώς η ίδια δύναμη που κάνει ένα
παιδί ευτυχισμένο, που το κάνει να νιώθει σιγουριά και ασφάλεια, που το κάνει
νιώθει την αγάπη, τη στοργή και την λατρεία.
-Εννοείτε την αγάπη που παίρνει από τους
γονείς του;
-Ακριβώς αυτό είναι ! Ξέρετε τι κάνει ένα παιδί, τι χαρά έχει ένα παιδί, τι ευτυχία έχει ένα παιδί, όταν νιώθει την σιγουριά και την ασφάλεια από τη μαμά του, από τον μπαμπά του; Όταν μπαίνει μέσα στην αγκαλιά της μαμάς του και νιώθει τα χάδια της, τα φιλιά της, την σιγουριά;
Είναι μεγάλο πράγμα η μητρική αγάπη!
Η πατρική αγάπη είναι μεγάλο πράγμα!
Μόνο τότε ένα παιδί μπορεί να νιώθει ευτυχισμένο! Μόνο
όταν νιώθει την αγάπη των γονιών του!
-Αυτό είναι αλήθεια!
«Η αγάπη των γονιών είναι η μεγαλύτερη
δύναμη των μικρών παιδιών»
-Τώρα, θέλω εγώ να σου κάνω μια άλλη ερώτηση.
Πως θα ένιωθες, αν ήξερες ότι ο Θεός σε αγαπά
τόσο πολύ, τόσο γλυκά, τόσο τρυφερά, τόσο στοργικά, όπως η μαμά σου;
Πώς θα ένιωθες αν ήξερες ότι ο Θεός σε αγαπά σαν
μανούλα και εσύ είσαι σαν μωρό μέσα στην δική Του αγκαλιά;
-Θα ήμουνα πάρα πολύ ευτυχισμένη!
-Ακριβώς, έτσι πάντα να είσαι, χαρούμενη και
ευτυχισμένη! Γιατί, παιδί μου, και εσύ και ο κάθε ένας από εμάς, όλοι οι
άνθρωποι, είμαστε τα παιδιά του Θεού! Είμαστε τα δικά Του τα παιδιά!
Και ο Θεός τί θέλει; Να τον αφήσουμε σαν Μαμά, σαν
Πατέρα, να μας αγκαλιάσει, να μας κρύψει μέσα στην αγκαλιά Του σαν μωρά.
Εξάλλου, παιδί μου, Αυτός είναι ο πραγματικός μας
Πατέρας! Αυτός είναι η πραγματική μας Μάνα!
Η μάνα που μας γέννησε, τι άλλο μας έδωσε εκτός από το
σώμα, που και αυτό τι είναι; Μια μέρα, μετά τον υλικό μας θάνατο, θα γίνει χώμα
και θα φύγει!
Όμως, ο Θεός μας έδωσε κάτι πολύ αθάνατο, κάτι πολύ
πολύτιμο! Ποιο; Την ψυχή μας! Έτσι δεν είναι;
Επομένως λοιπόν, αν την μαμά και τον μπαμπά που μας
έδωσαν μόνο το σώμα, τους φωνάζουμε μαμά, μπαμπά, κάθε μέρα και με τόση
γλυκύτητα, με τόση τρυφερότητα, πως θα πρέπει να φωνάζουμε, αλήθεια, τον
αγαπημένο μας Θεό που μας χάρισε το πιο πολύτιμο πράγμα, την αθάνατη ψυχή μας;
Δεν είναι Αυτός ο πραγματικός μας Πατέρας;
Δεν είναι Αυτός η πραγματική μας Μάνα; Εσύ, τί λες;
-Έτσι είναι. Και πιστεύω, πατέρα μου,
ότι αν αυτό το πιστεύαμε και το ζούσαμε, δεν θα φοβόμασταν ποτέ, όσες δυσκολίες
και αν είχαμε στη ζωή μας.
- Αυτό ακριβώς, παιδί μου, θέλει ο Θεός.
Να Τον εμπιστευτούμε, όπως ένα μωρό εμπιστεύεται τη
μαμά του.
Όπως ένα παιδί, βρίσκει τη χαρά μόνο στη μαμά του και
αφήνει την αγαπημένη του μανούλα να το κατευθύνει σωστά στη ζωή του, έτσι
λοιπόν, αν το κάνουμε και εμείς με το Θεό, θα είμαστε πάντα ευτυχισμένοι!
«Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό Πατέρα
μας θα είναι η πραγματική δύναμη της ζωής μας»
Μια φορά, παιδί μου, ταξίδευε με ένα πλοίο ένα μικρό
παιδί. Σ’ αυτό το πλοίο καπετάνιος ήταν ο ίδιος του ο πατέρας. Όταν το πλοίο
έφτασε κάπου εκεί στη μέση του ωκεανού, σηκώθηκε μεγάλη φουρτούνα και όλοι
φοβήθηκαν πως θα βουλιάξει το πλοίο και θα πνιγούνε.
Άρχισαν τότε να φωνάζουν, να ουρλιάζουν, να κλαίνε, να
ζητούν βοήθεια και να προσεύχονται για να σωθούν απ’ αυτό το μεγάλο κακό που
τους βρήκε.
Ο μόνος ατάραχος σ’ αυτό το πλοίο ήτανε αυτό το μικρό
παιδάκι. Καθόταν εκεί στην κουπαστή ατάραχο και προσευχόταν. Παρακαλούσε τον
Θεό να βοηθήσει και τον μπαμπά του και το πλοίο.
Όλοι οι επιβάτες, τρομαγμένοι, έκλαιγαν. Ένας απ’
αυτούς πλησίασε το παιδί, που το είδε να είναι ατάραχο και του λέει:
«Παιδί μου, εσύ δεν φοβάσαι; Δεν φοβάσαι μήπως
βουλιάξει το πλοίο και εμείς πνιγούμε;»
«Όχι, του απάντησε το παιδί, δεν φοβάμαι!»
«Μα, γιατί;»
«Γιατί στο πλοίο αυτό ο πατέρας μου είναι καπετάνιος!
Αυτός κρατάει το τιμόνι του πλοίου και δεν φοβάμαι!»
Μέσα από αυτή την ιστορία, όταν την διάβασα, είπα:
«Θεέ μου, τί όμορφο πράγμα είναι να αφήνει ο κάθε
άνθρωπος την ψυχή του σε Σένα, στα δικά Σου χέρια, τα σοφά!
Να γίνεις Εσύ ο κυβερνήτης της ψυχής του!
Γι’ αυτό, αγαπημένο μου παιδί, και όλοι όσοι μας
ακούτε, θα ήθελα από σήμερα με πολλή εμπιστοσύνη, με πολλή πίστη στον Θεό
Πατέρα μας, να Τον αφήσουμε να γίνει ο πραγματικός Κυβερνήτης της ζωής μας!
Και τότε θα ξέρετε, ούτε οι φόβοι, ούτε η σύγχυση,
ούτε η ταραχή, ούτε οι φουρτούνες που θα σηκώνονται στο διάβα της ζωής μας θα
έχουν μεγάλη αξία για μας.
Γιατί, ο Θεός Πατέρας μας θα μας κρατάει στην αγκαλιά
Του και με τη σοφία Του θα μας οδηγεί σωστά στο πιο ωραίο λιμάνι, στο λιμάνι
του Ουρανού! Μη φοβάστε, λοιπόν!
Όσο θα πιστεύετε στο Θεό Πατέρα μας, μη φοβάστε!
Όσο θα αφήνετε την καρδιά σας στην αγκαλιά Του, μη
φοβάστε!
Όσο θα αφήνετε τα χέρια Του να κρατούν το τιμόνι της
ψυχής σας, μη φοβάστε!
Καθόλου, μη φοβάστε!