Ξεκίνησε η νέα γενιά
των ομολογητών Αγίων
(Θείο κήρυγμα π. Ελπιδίου, Θεοφάνια 2021)
Θα
πίστευε κανείς ότι ζούμε σε χριστιανικό κράτος. Ρωτήστε τους εαυτούς σας, όμως,
αν είμαστε χριστιανικό κράτος.
Σήμερα,
ποιος γιορτάζει;
Ο Πατέρας που ακούστηκε από ψηλά να λέει ότι: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός», ο Χριστός και το Άγιο Πνεύμα, που στο είδος της περιστεράς φανερώθηκε. Γιορτάζει η Αγία Τριάδα. Γι’ αυτό και λέμε τα “Άγια Θεοφάνια”. Φανερώθηκε ο Θεός, ολόκληρος ο τρισυπόστατος Θεός!
Εσείς,
όταν βλέπετε τον πατέρα σας και τη μαμά σας, χαίρεστε ή λυπάστε;
-Χαιρόμαστε.
-Θέλω
να μου πείτε.
-Χαιρόμαστε.
-Είστε
χαρούμενοι όταν βλέπετε τον πάτερα σας και τη μάνα σας ή τα βάφετε μαύρα;
-Χαιρόμαστε.
-Χαίρεστε.
Και οι χριστιανοί χαίρονται, όταν νιώθουν την παρουσία του Θεού Πατέρα τους,
γιατί εμείς ακριβώς είμαστε τα παιδιά Του και Εκείνος είναι ο Πατέρας μας, που
για τη δική μας αγάπη και σωτηρία έστειλε τον Γιο Του να υποφέρει, για να μας
δώσει ξανά τί; Αυτό που χάσαμε, το Άγιο Πνεύμα.
Σήμερα
είναι η γιορτή του Πατέρα! Tου Θεού Πατέρα!
Του Θεού Πατέρα! Σήμερα είναι η γιορτή όλων των Χριστιανών! Και Εκείνος ξέρετε
τι κάνει;
Όπως
κάθε πατέρας όταν γιορτάζει πάντα κάνει ένα μεγάλο τραπέζι για να ταΐσει τα
παιδιά Του, έτσι κι Εκείνος σήμερα επέτρεψε να κάνουμε το πιο μεγάλο τραπέζι: Ο
Ίδιος να θυσιαστεί και να μας δώσει το Σώμα Του και το Αίμα Του σαν πολύτιμη
τροφή, που όμως το Σώμα Του και το Αίμα
Του δεν είναι μόνο η τροφή της ψυχής, αλλά και η θεραπεία της ψυχής.
Όταν
αρρωσταίνετε εσείς, πού πάτε; Στο γιατρό; Στο νοσοκομείο; Παίρνετε φάρμακα;
Αυτή δεν είναι η διαδικασία;
Βρισκόμαστε μέσα μια πανδημία, που έχει κτυπήσει και το σώμα και τη
ψυχή και όλοι μας είμαστε καταφοβισμένοι μην τύχει και πάθουμε τίποτα. Φράξαμε
τη μύτη μας, να μην παίρνει οξυγόνο και τώρα λέμε: «Δεν έχουμε ανάγκη, Θεέ μου,
το δικό Σου φάρμακο. Εσύ μας φτάνεις, διάβολε, που μας έδωσες τα δικά σου
φάρμακα».
Ξεκίνησαν,
μπολιάζονται, πεθαίνουν οι άνθρωποι, άλλοι με παρενέργειες, με χίλια δυο. Και το πραγματικό φάρμακο - πρέπει να πούμε
κάποιες αλήθειες εδώ - που είναι ο ίδιος
ο Χριστός, Τον έχουμε αρνηθεί!
Είπε
ο σατανάς κάποτε: «Δεν Σ’ έχουμε ανάγκη Θεέ μου. Εμείς θα γίνουμε θεοί!». Το
είπε και το έκανε ο διάβολος και από Αρχάγγελος, ξέρετε τι ήταν ο διάολος
πρώτα; Αρχάγγελος ήταν κοντά στο Θεό και ζήλεψε τη δόξα του Θεού. Έφυγε και
ξέρετε τι έγινε; Αρχιδιάβολος! Και όσοι τον πίστεψαν, ξέρετε τι έγιναν και
αυτοί; Από άγγελοι, τι έγιναν; Διαβολάκια!
Πρέπει να αναλογιστούμε κι εμείς ποιον έχουμε επιλέξει.
Ποιος είναι ο δικός μας ο ρόλος;
Ο Θεός όρισε εμείς να γίνουμε άγγελοι επί γης και να αντικαταστήσουμε
το τάγμα των αγγέλων, που εξέπεσαν από τον ουρανό και έγιναν δαίμονες. Αυτός είναι ο ρόλος μας.
Εδώ, όμως, στη γη δίνουμε τώρα εξετάσεις. Ποιον θα ακολουθήσουμε, τον
Θεό ή τον Εωσφόρο;
Αν
ακολουθήσουμε το Θεό, θα γίνουμε άγγελοι, επίγειοι άγγελοι. Σαν αγγέλους θα μας
δεχτεί ο Θεός στον ουρανό!
Αν,
όμως, πούμε: «Δεν Σε έχουμε ανάγκη Θεέ μου Εσένα. Εμείς θα ακολουθήσουμε τις
ομορφιές που μας προσφέρει ο διάβολος, τις χαρές της ζωής, ό,τι μας προσφέρει»,
τότε τι νομίζετε ότι θα γίνουμε; Άγγελοι, ή διάβολοι; Στο χέρι μας είναι. Είναι
απλά θέμα επιλογής.
Πώς ο άνθρωπος αγιάζεται;
Αγιάζεται
με την πίστη του και την αγάπη του στο Θεό. Αυτό
είναι! Η πίστη και η αγάπη στο Θεό, που μας κάνει να πιστεύουμε ότι Αυτός
μέσα που λειτουργείται, είναι ο ίδιος ο Χριστός. Το Σώμα και το Αίμα, τι
είναι; Είναι ψωμί και κρασί; Ή ο ίδιος ο Χριστός; Τι προσφέρει ο παπάς στη θεία
Κοινωνία; Ψωμί και κρασί σας δίνει ή Σώμα και Αίμα Χριστού; Πέστε μου την
αλήθεια, τι πιστεύετε επιτέλους;
-Σώμα
και Αίμα Χριστού.
-Το
πιστεύετε αυτό;
-Το
πιστεύουμε.
-Αλήθεια
μου το λέτε; Γιατί εγώ νομίζω ότι μου λέτε ψέματα. Και βέβαια ψέματα μου λέτε,
γιατί αν πιστεύατε ότι είναι ο ίδιος ο
Χριστός, θα είχατε έλθει να Τον υποδεχτείτε! Θα είχατε έλθει εδώ να Τον
χαιρετίσετε!
Όταν
πάτε στο σπίτι του πατέρα σας την ημέρα που γιορτάζει, πώς πάτε; Από την πίσω
πόρτα ή από την κεντρική πόρτα; Τι λέτε; «Πατέρα μου» και τον αγκαλιάζετε και
τον φιλάτε. Κι εκείνος, τι σας λέει; «Κόρη μου, γιέ μου, καλώς ήλθες! Αγαπημένε
μου, γιε! Αγαπημένη μου κόρη!» Αυτό δεν σας λέει ο πατέρας σας;
Ο
ίδιος ο Θεός σήμερα που ήλθατε στο σπίτι Του για να Του ευχηθείτε, για να Τον
δοξολογήσατε, τι Του είπατε; Του είπατε ποτέ «Σ’ αγαπώ»; Του είπατε ποτέ
«Σ’ ευχαριστώ»; Του είπατε ποτέ ότι «Πατέρα μου, πιστεύω ότι ο Γιός που
έστειλες είναι εδώ κι εγώ θα έλθω σήμερα να Τον μεταλάβω»;
Σήμερα
δεν έπρεπε να υπάρχει ούτε ένας που να είναι στο σπίτι του, αλλά εδώ στην εκκλησία. Σήμερα, όμως, όλοι αυτοί που
νομίζουν ότι είναι μεγάλοι ενώπιον του κόσμου, είτε είναι πολιτικοί, είτε είναι
εκκλησιαστικοί, δεν έχουν αντιληφθεί ότι σήμερα
δίνουμε εξετάσεις! Τις πιο σημαντικές εξετάσεις του χρόνου! Τις εξετάσεις
δεν τις δίνουμε την πρωτοχρονιά. Τις δίνουμε σήμερα, των Θεοφανίων και από αυτό
που εμείς επιλέγουμε, θα πάει όλος ο χρόνος.
Πιστεύετε ότι ο σατανάς του αρέσει, όταν εμείς αγαπάμε το Θεό;
Πέστε
μου, την αλήθεια. Του αρέσει όταν αγαπάμε το Θεό;
-Όχι,
δεν του αρέσει.
-Δεν
του αρέσει. Γιατί δεν του αρέσει;
Γιατί η αγάπη που έχουμε στο Θεό, είναι αυτή που μας κάνει αγγέλους.
Η πίστη ότι αυτό είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, είναι αυτό που
μας κάνει αγγέλους.
Η πίστη ότι αυτό το νερό, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, θα γίνει
Μέγας Αγιασμός, που θα αγιάσει το σώμα και τη ψυχή, είναι αυτό που μας κάνει
αγγέλους.
Τον
συμφέρει, λοιπόν, να έχει ανοιχτές τις εκκλησιές, να μεταλαβαίνουν οι άνθρωποι
ή να παίρνουν τον αγιασμό; Τον συμφέρει τον σατανά; Σας ρωτώ. Τον συμφέρει;
-Όχι.
-Κι
έτσι, λοιπόν, αυτοί που νομίζουν ότι
ηγούνται του κόσμου, οι πολιτικοί, πρόδωσαν την πίστη τους! Αν ήταν
αντίχριστοι, δεν θα μ’ ένοιαζε. Αν ήταν ο Νέρωνας και ο Διοκλητιανός, δεν θα μ’
ένοιαζε. Αυτοί δεν τον ήξεραν καν το Χριστό. Τον ήξεραν οι πρώτοι αυτοκράτορες
τον Χριστό; Δεν Τον ήξεραν. Τον πολεμούσαν απλά χωρίς να Τον ξέρουν.
Σήμερα,
όμως, ποιοι Τον πολεμούνε;
Οι σύγχρονοι Νέρωνες! Οι
σύγχρονοι Διοκλητιανοί! Αυτοί κήρυξαν μέγα διωγμό! Κάνει παζάρια η
Εκκλησία με τον διάβολο: «Τι λες διάβολε, να ανοίξω την εκκλησία ή να μην την
ανοίξω;» Και ο διάβολος, τι θα πει; Τι θα πει ο διάβολος; Σας ρωτώ εσάς, τι θα
πει;
Λέει
τώρα η Εκκλησία… Όχι η Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι ο ίδιος ο Χριστός. Κάποιοι
εκκλησιαστικοί ηγέτες που νομίζουν ότι εκπροσωπούν την Εκκλησία και λένε: «Τι
λες, διάβολε; Να αφήσουμε τους ανθρώπους να πάρουν το Χριστό ή όχι;» Ρωτούν.
Και τι λέει ο διάβολος; «Προς Θεού, μην το κάνετε αυτό! Αν θα βάλετε το Χριστό
στις ψυχές των ανθρώπων, θα γίνουν άγγελοι! Κι εγώ που τους διεκδικώ να τους
κάνω διαβόλους; Τι θα γίνει;»
Το
τι αποφασίζουμε, εσείς το ξέρετε. Δεν θα απαντήσω.
Κι
εγώ ρωτάω: Είναι αυτό ή δεν είναι η αποστασία από το Θεό, που
έχει ξεκινήσει;
-Είναι.
-Τι
λέτε; Είστε ευτυχισμένοι που είμαστε κοντά στο Θεό; Εσείς τι καταλαβαίνετε;
Έχουμε τη δύναμη να πούμε, «όχι,
αυτός είναι ο Πατέρας μας»;
Κάποτε
στις ειδήσεις κάποιος μεγάλος παρουσιαστής σε μία συζήτηση, λοιπόν, που είχε με
κάποιον, του λέει ο άλλος, ο φιλοξενούμενος: «Μα, κύριε, επιτέλους, σκεφτείτε
τι θα κάνατε εσείς στη μάνα σας;» Τέτοια απλή κουβέντα του είπε, δεν τον
πρόσβαλε.
Και
λέει ο παρουσιαστής: «Δεν σου επιτρέπω να βάλεις καθόλου τη μάνα μου στα χείλη
σου!» Και δεν του είπε ο άνθρωπος τίποτα. Και θαύμασαν όλοι για την αγάπη που
είχε στη μάνα του!
Κι
εγώ ρωτώ: Εάν σας κατηγορήσουν το Χριστό, αν σας κατηγορήσουν το Θεό, που
είναι ο Πατέρας σας, εσείς τι θα πείτε; Μην τολμήσεις, άνθρωπε, να
βάλεις στα χείλη σου τον Πατέρα μου τον Άγιο!
Έχετε την τόλμη να το πείτε; Έχετε ην τόλμη να αρνηθείτε τις εντολές
του σατανά;
Αυτός
δεν θέλει να μεταλάβετε. Αυτός δεν θέλει να αγιαστείτε. Αυτός δεν θέλει να πάτε
στην εκκλησία. Κατάφερε και να τις κλείσει και να μη μεταλαβαίνετε και να μην αγιαστούμε. Και
είμαστε… μπράβο! Είμαστε οι σεμνοί, οι ταπεινοί άνθρωποι, που σεβόμαστε. Δεν πειράζει ο άλλος αν βλαστημάει τη Μάνα
μας, αν βλαστημάει τον Πατέρα μας. Εμείς είμαστε χαρούμενοι, γιατί έχουμε
ειρήνη.
Συμφωνείτε, λοιπόν, σ’ αυτή τη μορφή; Επιλογή
είναι. Δεν θα με προβληματίσει αν θα ακούσω ότι θα αρνηθείτε για «χάρη της
ειρήνης», να προσβάλλεται και ο Πατέρας σας, να προσβάλλεται και ο Θεός σας, να
προσβάλλεται και η πίστη σας. Για «χάρη της ειρήνης» πλέον όλα γίνονται.
Εξάλλου,
ο Σατανάς, όταν θα έλθει ο Εωσφόρος και οι δικοί του, για χάρη της δήθεν
ειρήνης έρχονται. Έρχονται για «χάρη της ειρήνης».
Αφού
κατάφερε και έπεισε το Ζορό να μας δώσει τη μάσκα του και να την βάλουμε εμείς
στο στόμα μας, όπως βάζουμε στους σκύλους και στις αρκούδες, για να μην μιλάνε,
για να μην φωνάζουνε, για να μην δαγκάνε, μπράβο του! Κι έτσι κατάφερε αυτό που
μέχρι τώρα έλεγαν οι ίδιοι γιατροί: «Ανοίξτε τα παράθυρα, ρε παιδιά, να πάρετε
αέρα! Να είστε υγιείς!».
Τώρα,
τι κάναμε; Το οξυγόνο μας μολύνει και καταπίνουμε τις ακαθαρσίες! Αν βλέπατε
εσείς έναν άνθρωπο, να τρώει, συγγνώμη τα σκατά του, θα τον θεωρούσατε λογικό;
Πέστε μου την αλήθεια.
Αν
μπορούσα και σας έλεγα εγώ, ότι κατάφερε ο σατανάς να μας βάλει φίμωτρο, για να
αναπνέουμε αυτό που πρέπει να φύγει σαν απόβλητο, που είναι το διοξείδιο του
άνθρακος. Το διοξείδιο του άνθρακος! Όρισε ο Θεός ο άνθρωπος να εισπνέει οξυγόνο και όλα τα φυτά να εισπνέουν διοξείδιο του άνθρακος.
Με το οξυγόνο ο άνθρωπος να μεγαλώνει και με το διοξείδιο του άνθρακος να
μεγαλώνουν τα φυτά.
Κατάφερε,
λοιπόν, ο σατανάς με πονηριά και μας έκανε…: «Εγώ από ανθρώπους, θα σας κάνω
φυτά. Εισπνέετε διοξείδιο του άνθρακος, θα το συνηθίσετε κάποια στιγμή».
Έχετε καταλάβει σε τι παγίδες του σατανά έχουμε πέσει;
Έχουν καταλάβει οι πολιτικοί μας, πόσο έχουν προδώσει την πατρίδα μας;
Έχουν καταλάβει οι εκκλησιαστικοί μας, ότι δεν στέκονται στο ύψος τους
πλέον, για να πιστέψουν και να ομολογήσουν το Χριστό;
Μπράβο
μας!
Ο
σατανάς φοβάται τον αγιασμό, γιατί ό,τι αγιάζεται, διώχνει τον διάβολο.
Εγώ
σας ρωτώ: Έχετε σκεφτεί, είναι η πρώτη χρονιά εδώ στην Ελλάδα μας, που δεν
το έκανε κανένας άλλος, ούτε καν να αφήσουν έναν παπά να ευλογήσει τα νερά, να
ευλογήσει τα χωράφια, να ευλογήσει τα σπίτια, να ευλογήσει τους ανθρώπους και
να διωχτεί το κακό!
Έχετε αντιληφθεί τι έρχεται ή δεν το έχετε καταλάβει;
Απλά
εγώ δεν θα σας πω τι θα έλθει, γιατί αν τα πω όλα αυτά που έρχονται, θα πρέπει
να ξανακλάψω για όλα αυτά. Δεν θα πω τι έρχεται. Απλά τώρα θα τα βλέπετε.
Τουλάχιστον, ας έχουμε εμείς οι άντρες τον ανδρισμό και εσείς οι
γυναίκες την δύναμη, να πούμε μία αλήθεια: «Θεέ μου, συγχώρεσέ μας.
Συγχώρεσέ μας, Πατέρα, που Σε αρνούμαστε κάθε μέρα. Συγχώρεσέ μας, που δεν έχουμε
τη δύναμη να Σου πούμε ότι Σ’ αγαπούμε. Συγνώμη, που δεν έχουμε τη δύναμη να Σε
ομολογήσουμε μπροστά σε κανέναν! Κρυβόμαστε!»
Πιο
καλά να είχαμε τους διωγμούς, τους φανερούς διωγμούς! Τουλάχιστον… Έχω πάει
στην Ιταλία, στις κατακόμβες. Πέντε εκατομμύρια ζούσαν κάτω εκεί πέρα! Πέντε
εκατομμύρια χριστιανοί είναι θαμμένοι εκεί κάτω! Πήγαιναν στις κατακόμβες
και έκαναν τις λειτουργίες!!! Και τώρα που έχουμε ανοιχτές εκκλησιές,
ποιο είναι το μήνυμα; Αφού τις έχουν κλείσει δήθεν για να μην μολυνθούμε!
Για να μην μολυνθούμε; Θα δείτε ποιοι θα
μολυνθούν σε λίγο.
Δεν
σας κατηγορώ μεγάλοι, ούτε εσάς τους εκκλησιαστικούς, ούτε εσάς τους πολιτικούς,
ούτε κι εσάς τους αφελείς γιατρούς, ούτε κι εσάς τους τηλεπαρουσιαστές. Την
δουλειά σας κάνετε. Τα χρήματα σας τα πήρατε. Τις μίζες σας τις πήρατε.
Προωθήσατε αυτό που έπρεπε να προωθήσετε. Σκεφτείτε μονάχα τώρα τη ψυχή σας.
Με
ρωτούσε ένα παιδί:
-Πάτερ, τι βλέπεις; Πώς τα βλέπεις τα πράγματα;
-Δεν θα σου πω, γιε μου, τίποτα. Θα σου πω μονάχα ότι, όταν μάθεις ότι
πέφτουν από τον ουρανό αντί για κουφέτα, μπόμπες, και θα αρχίσει ο κόσμος να
γίνεται τα πάνω-κάτω καθ’ ολοκληρία, να ξέρεις ότι έφτασα 70 χρονών. Μόνο αυτό
θα σου πω…
-Και
τώρα;
-Τώρα
θα δούμε, πώς είναι σ’ ένα φαγητό, που πριν το κύριο φαγητό δίνουμε κάτι
μεζεδάκια, ε αυτά τώρα θα ξεκινήσουνε.
Με
πολλή λύπη, με πολύ πόνο, με πολλή θλίψη, τα λέω αυτά. Θα προτιμούσα να ήμουν
στην Αφρική στην ιεραποστολή, αλλά τα έκλεισαν κι εκείνα εκεί κάτω. Δεν
μπορούμε ούτε καν να πάμε. Τουλάχιστον εκεί ερχόντουσαν οι άνθρωποι από μακριά,
περπατούσαν 2 ώρες, 3 ώρες, 4 ώρες να έρθουν μέσα σε λασποκαλύβες!
Έχω
μία φωτογραφία από τις πρώτες αυτές, που ήμουν σε μια λασποκαλύβα. Όταν λέω
λασποκαλύβα, είναι αλήθεια. Πιάνανε ξύλα ξερά, φτιάχνανε το σκελετό της
εκκλησίας και με λάσπη έφτιαχναν το ναό. Να βλέπεις κόσμο, απλούς ανθρώπους
μαύρους, παιδάκια, γονατιστοί όλοι μαζί να προσεύχονται και να κλαίνε… Να
προσεύχονται! Και να βρίσκομαι εκεί πέρα
ανάμεσα σε αγγέλους, που είναι άθεα κράτη ακόμα. Ειδωλολατρία εκεί πέρα.
Και
βρίσκομαι τώρα σε χριστιανικό κράτος σαν παπάς να λειτουργήσω σε φοβισμένους
ανθρώπους! Αντί να φοβούνται μην χάσουν η ψυχή τους, φοβούνται μην τύχει
από 79 χρονών, θα πάνε 78! Δεν ντρεπόμαστε λιγάκι; Βαμπίρ θα γίνετε, 100 χρονών
θα πάτε όλοι;
Δεν πέθαιναν οι άγιοι και από αρρώστιες; Ο Πορφύριος δεν πέθανε από
αρρώστια; Ο Παΐσιος δεν ήταν άρρωστος; Να πω τους σύγχρονους αγίους. Ο Νικηφόρος,
ο λεπρός, που γιόρταζε χθες. Όλοι οι άνθρωποι είχαν αρρώστιες!
Μα η αρρώστια ένα κομμάτι της ζωής είναι που μας εκπαιδεύει. Δεν μας
φοβίζει! Δεν μας κάνει να τρέμουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ μην τύχει και
πεθάνουμε!
Δεν
καταντήσαμε γελοίοι και πιστέψαμε τον διάβολο και κάναμε τα θελήματά του και
φτάσαμε σήμερα, την πιο μεγάλη μέρα της γιορτής του Πατέρα μας, να είμαστε με
κλειστές τις εκκλησιές! Πάνω στην Αθήνα 25 άτομα! 50 άτομα! Δηλαδή, σε μία
ενορία που είναι 100.000, 10.000, 5.000, θα πάνε 50 άνθρωποι; Δηλαδή, αυτοί θα
αγιαστούν. Οι άλλοι; Αυτοί να αγιάσουν. Οι άλλοι; Να ξεπαγιάσουν. Δεν
ντρεπόμαστε λιγάκι. Και δεν έχουμε τη δύναμη να πούμε αμάν!!!
Αν είναι, ας έλθουν οι διωγμοί. Τουλάχιστον
να χωρίσει το σιτάρι από το άχυρο. Να ξέρουμε ποιοι πιστεύουν και ποιοι δεν
πιστεύουν. Ένα στράτευμα του Χριστού πρέπει να είναι δυνατό και ισχυρό. Αν
δεν είναι δυνατό και ισχυρό, εύκολα ο διάβολος το κάνει όπως θέλει.
Ο
πόνος και η λύπη με κάνουν να τα λέω αυτά. Όσοι θέλετε, ακούστε τα, όσοι
θέλετε, πετάξτε τα.
Πάνω
στην Αθήνα αν τολμήσει κάποιος να τα πει, παίρνουν τηλέφωνο:
-Σας
παρακαλούμε, είσαστε εκεί πέρα η αστυνομία;
-Ναι.
-Σας
παρακαλούμε, έχουμε εδώ έναν βλαμμένο και πλανεμένο παπά, που μας λέει ανόητα
πράγματα.
Και
έρχονται μετά από λίγο ουί, ουί, ουί, έρχονται αυτοί:
-Ποιος
είναι ο πλανεμένος;
-Εγώ,
λέει ο παπάς.
-Παρακαλώ,
ελάτε μαζί μας, για να σώσουμε τον υπόλοιπο λογικό κόσμο, από εσάς τους
πλανεμένους!!!
Θα έλθει στιγμή, και θα με θυμάστε,
ούτε παπά θα βρίσκετε να σας λειτουργάει, ούτε παπά να σας αγιάζει, ούτε παπά
να σας θάβει. Θα έλθει στιγμή, βλέπουν τα μάτια μου που ο κόσμος θα πέφτει κάτω
σαν τις μύγες!!! και δεν θα υπάρχει παπάς ούτε καν να τους θάψει!!! Θα τους θάβετε μόνοι σας, γιατί μόνοι σας δεν
έχετε την δύναμη να σταθείτε δυνατοί, έτσι όλοι μαζί, και να πούμε σ’ όλους
τους δαίμονες: «Εμείς είμαστε χριστιανοί!»
Αγίασαν
μικρά παιδιά και ξεπαγιάσαμε εμείς οι μεγάλοι! Το όνομα μου το έχω πάρει από
ένα κοριτσάκι 11 χρονών, Ελπίδιος, από την Ελπίδα. 11 χρονών ήταν το κοριτσάκι
μου. Η αδελφούλα της ήταν 9 χρονών η μικρούλα. Η πιο μεγάλη 12 χρονών και
μαρτύρησαν για την αγάπη του Θεού! Κατερίνα, Βαρβάρα, Χριστίνα, Αγάθη, Αγνούλα,
όλες αυτές. Να μυριάδες άγιοι, παιδάκια! Πίστη δυνατή και νόμιζα ότι εμείς οι
μεγάλοι είχαμε πιο πολύ σύνεση και σοφία. Μπα, περισσότερη βλακεία ναι, σοφία
όχι. Σοφία είχαν τα παιδιά, οι μάρτυρες, αυτοί που ήξεραν τι πίστευαν! Αυτοί
που ήξεραν τι λάτρευαν!
Τώρα
θα κάνουμε τον αγιασμό. Εύχομαι αυτά που σας είπα, όσοι από εσάς δεν έχετε
ακόμα θυμώσει μαζί μου και να κτυπήσετε ένα τηλέφωνο και να πείτε: «Να, ένας
πλανεμένος. Ελάτε να τον πάρετε». Αν και
πιο καλά είναι στη φυλακή σαν πλανεμένος, παρά σαν λογικός μέσα σε χώρους που
δεν υπάρχει καθόλου πίστη, που δεν υπάρχει ο Θεός. Τι να το κάνεις;
Οι
Άγιοι μας αγίασαν στις φυλακές, γιατί εκεί ήταν ο Θεός. Εκεί που ήταν όλος ο
κόσμος με τους αυτοκράτορες, ήταν μονάχα η απιστία και η αθεΐα! Τα αγάλματα των
δώδεκα θεών. Αυτό καταντήσαμε.
Ένα
θα σας παρακαλέσω: Όσοι ακόμα πιστεύετε στο Θεό Πατέρα, όσοι ακόμα θέλετε να
είσαστε παιδιά Του, όσοι θέλετε να Τον φωνάζετε «Πατέρα μου, Θεέ της καρδιάς
μου, εγώ είμαι η κόρη Σου, εγώ είμαι ο γιός Σου», ελάτε να κάνουμε τώρα τον
αγιασμό και να πείτε:
«Θεέ
μου, ο αγιασμός αυτός που θα πάρω, αφού δεν κατάφερα να μεταλάβω, επειδή δεν
άξιζες και πολύ να Σε πάρω μέσα μου, τουλάχιστον ίσως με αυτά τα λόγια που είπε
αυτός ο βλαμμένος και πλανεμένος παπάς, επίτρεψε μας Κύριε, να Σου ζητήσουμε
συγγνώμη και να μας δώσεις τον αγιασμό Σου. Να αγγίξουμε τον αγιασμό και αυτός
να μας αγιάσει. Να πιούμε τον αγιασμό κι Εσύ να μπεις μέσα μας. Να αφήσεις το
Άγιο Σου Πνεύμα να καθαρίσει κάθε ρύπο του σώματος και της ψυχής μας και να μας
αξιώσεις σ’ αυτή τη χρονιά που θα μπούμε, να είμαστε μαζί Σου. Να μην είμαστε
οι προδότες Σου. Να μην είμαστε σαν τον Ιούδα που θα Σε προδώσουμε, αλλά αυτοί
που θα Σου λένε πάντα σαν το μικρό παιδί: «Γλυκέ μου Ιησού, είσαι η αγάπη μου
και ο Βασιλιάς μου. Εγώ Εσένα πιστεύω, Εσένα λατρεύω και Εσένα θα αγαπώ πάντα».
Εύχομαι
ο Θεός, λοιπόν, να μας αξιώσει να είμαστε τα παιδιά Του, που θα Του λέμε αυτή
τη λέξη. Όσοι πιστεύετε ότι θέλετε να το πείτε, σηκωθείτε να το πούμε πριν
αρχίσουμε τον αγιασμό. Έλα, για σηκωθείτε πάνω. Ωραία προσευχή, μικρή, απλή και
δυνατή:
«Αγαπημένε
μου Ιησού, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σε αγαπώ.
Θεέ της καρδιάς μου, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σε αγαπώ.
Άγιο μου Πνεύμα, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σε αγαπώ.
Μία τρισυπόστατη Θεότης, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σε αγαπώ».
Από
εμάς ζητάει πίστη, λατρεία και αγάπη.
Καλώς ήλθατε στον καινούργιο κόσμο των κατακομβών! Αυτό ξεκινάει πλέον. Σε λίγο θα χωρίσει το στάρι από
το άχυρο και οι αχυρώτες, οι ψευδεπίγραφοι αρχηγοί, θα αναλάβουν την επίσημη
μεγάλη… βάζω τελείες, για να μην πω τίποτα και τους πικράνω περισσότερο.
Όσοι, όμως, θα πιστεύουμε στον αληθινό Χριστό, πρέπει να ετοιμαστούμε
για τους μεγάλους διωγμούς, για τις καινούργιες κατακόμβες, για την αληθινή
πίστη!
Και
να είστε σίγουροι για ένα πράγμα, ότι τώρα θα βγουν οι μεγαλύτεροι άγιοι των
αιώνων! Τώρα θα είναι πιο πολλά τα εκατομμύρια, γιατί τώρα δεν θα είναι
εκατομμύρια. Δισεκατομμύρια θα είναι αυτοί που θα πιστέψουν στο Χριστό! Αυτοί
που θα αγαπούν τον αληθινό Χριστό και δεν θα δεχτούν τον Αντίχριστο που
έρχεται.
Εύχομαι
να είσαστε κι εσείς σ’ αυτούς τους λίγους, τους ελάχιστους, από τα εκατομμύρια
αυτά, που δεν θα είναι λίγα. Αλήθεια σας λέω, αυτή είναι η πραγματική εικόνα.
Ο
σατανάς, όταν θα έλθει ο Αντίχριστος, ακόμα δεν ήλθε η ώρα του, θα απορήσει πως
υπάρχουν τόσοι πολλοί, που αγαπούν τον αληθινό Χριστό! Θα απορήσει! Το Άγιο
Πνεύμα και οι Άγγελοι θα κρύβουν από τα μάτια του τις ψυχούλες αυτές που θα
λατρεύουν το Χριστό, αλλά θα είναι τόσες πολλές και τόσες κρυφές. Θα Τον
λατρεύουν μονάχα κρυφά, θα λειτουργούμαστε κρυφά, όλα θα γίνονται στα κρυφά.
Θα
κατεβάσουν τους σταυρούς, θα τα δείτε, θα τα δείτε. Εγώ δεν θα ζω. Δεν θα ζω.
Θα κατεβάσουν τους σταυρούς, θα απαλείψουν τις εικόνες, θα μπαίνουν μέσα στα
σπίτια και θα ελέγχουν τι γίνεται.
Αλλά,
όμως, τότε θα υπάρχουν κάτι ψυχές, κάτι αγγελικές ψυχές, κάτι μικρά παιδιά που
θα λατρεύουν με τέτοια δύναμη… τύφλα να έχουν τα ηφαίστεια και η λάβα που
βγάζουν. Η καρδιά τους θα είναι μεγαλύτερη από το ηφαίστειο! Και ο έρωτας τους
για το Θεό θα είναι εκατομμύρια φορές μεγαλύτερος από τη λάβα! Θα καίγεται ο
σατανάς και δεν θα τολμά πηγαίνει κοντά.
Μακάρι
να είσαστε κι εσείς μέσα σ’ αυτούς και τα παιδιά σας. Αμήν.